Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Anna Klotz sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant starszy sekretarz sądowy Krystyna Witt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. sprawy ze skargi J. C. na postanowienie [...] Urzędu do Spraw [...] i Osób [...] w [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Przedmiotem skargi J. C. jest postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Zaskarżone postanowienie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] października 2012 r., wydaną na podstawie art. 1 pkt 1 i art. 2 ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 72, poz. 380, dalej zwana ustawą zmieniającą), odmówił skarżącemu przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego stwierdzając, że nie został spełniony wynikający z ustawy warunek deportacji do pracy.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na skutek złożenia przez skarżącego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy ww. decyzję własną z [...] października 2012 r.
Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 23 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Bd 302/13, stwierdził nieważność ww. decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] , oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] października 2012 r., nr [...], oraz uchylił decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z [...] lutego 2013 r. nr [...]. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że z przepisów wprost wynika, iż złożenie wniosku ze wskazaniem na art. 2 ustawy zmieniającej skutkować powinno wydaniem albo decyzji zmieniającej dotychczasową decyzję ostateczną odmawiającą przyznania prawa do świadczenia, albo decyzji odmawiającej zmiany tej decyzji. W postępowaniu prowadzonym na wniosek strony złożony w trybie art. 2 ustawy zmieniającej organ nie może zaś przyznać wnioskowanego świadczenia albo odmówić jego przyznania nie nawiązując do decyzji wcześniej rozstrzygającej kwestię prawa do tego świadczenia, posiadającej walor ostateczności. Prowadziłoby to bowiem do sytuacji, gdy w obrocie prawnym pozostawałyby dwie decyzje rozstrzygające o prawie do tego samego świadczenia, chociaż przy zmienionych stanach prawnych.
Następnie, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., Nr [...], odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] sierpnia 2004 r., Nr [...] i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] , którą odmówiono skarżącemu przyznania uprawnienia do świadczenia.
Wskutek ponownego rozpoznania sprawy, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., Nr [...], utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] grudnia 2013 r.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi do tutejszego Sądu, który wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 657/14, oddalił ją.