Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Miler - Kłosińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi G. G. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zdolności do czynnej służby wojskowej 1. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Sz. z dnia [...] r. Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu.
Orzeczeniem z dnia [...] r. nr [...] Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w [...], po rozpoznaniu u G. G. kamicy nerkowej lewostronnej rokującej samoistne wydalenie złogu, przebytego, wygojonego złamania gumowatości paznokciowej palucha prawego z okresowym zespołem bólowym, powysiłkowym oraz braków w uzębieniu (§ 48 p 4, § 75 p 2 i § 24 p 1 Załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. - Dz.U. Nr 151, poz. 1595), uznała go za zdolnego do czynnej służby wojskowej, zaliczając do kategorii zdrowia "A". W uzasadnieniu organ wskazał jedynie, że aktualny stan zdrowia badanego zezwala mu na pełnienie służby wojskowej.
Skarżący złożył odwołanie od tego orzeczenia do Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] i wniósł o jego zmianę przez uznanie, iż jest osobą trwale niezdolną do służby wojskowej. Argumentując swoje stanowisko wskazał, że w trakcie odbywanej uprzednio służby wojskowej, na skutek rozpoznania krwinkomoczu, został z niej zwolniony na 3 miesiące, a następnie na 15 miesięcy, przy czym stan jego zdrowia pomimo upływu czasu nie poprawił się. Oświadczył również, że od czasu zwolnienia ze służby wojskowej nieustannie podlegał opiece medycznej, kilkukrotnie był hospitalizowany, lecz lekarze nie stwierdzili jednoznacznie przyczyny powstania krwinkomoczu. Odnosząc się zaś do zdiagnozowanej u niego kamicy nerkowej, podniósł, że błędnie oceniono ją jako "rokującą samoistne wydalenie", ponieważ stwierdzenie to jego zdaniem zostało wydane bezpodstawnie, bez poparcia go merytorycznymi przesłankami. Odwołujący podniósł, że wciąż cierpi na bóle nerek i kontynuuje leczenie w szpitalu klinicznym nr 2 w [...], dlatego uważa, że pełnienie służby wojskowej w tym stanie zdrowia jest niemożliwe. Zwrócił również uwagę na swoją trudną sytuację rodzinną i materialną.
Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w [...] działając na podstawie art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r., Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.), § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie utworzenia wojskowych komisji lekarskich oraz określenia ich siedzib, zasięgu działania i właściwości oraz art. 138 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r., Nr 98 poz. 1071 z późn.zm.) po rozpatrzeniu odwołania, orzeczeniem z dnia [...] r. nr [...] utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że G. G. załączył do odwołania kserokopię dokumentacji medycznej z leczenia szpitalnego, z której wynika, że w 2006 r. z powodu krwinkomoczu był diagnozowany w kierunku choroby nowotworowej pęcherza moczowego, jednak obserwacja szpitalna dała wynik negatywny, a oprócz karty informacyjnej nie dołączono żadnej dokumentacji medycznej, z której wynikałoby, że orzekany leczy się w Poradni Nefrologicznej. Zdaniem organu na podstawie wyników badań specjalistycznych, można rozpoznać u odwołującego kamicę nerkową lewostronną, która rokuje samoistne wydalenia złogu, co czyni go zdolnym do czynnej służby wojskowej. Zauważono, że o ile poborowy będzie dalej diagnozowany, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wystąpił ze stosowną dokumentacją medyczną, z wnioskiem do Wojskowego Komendanta Uzupełnień o ponowne badanie komisyjne celem ustalenia kategorii zdrowia. Organ wyjaśnił również, że zajmuje się orzekaniem o stanie zdrowia poborowych i ich zdolności do odbycia czynnej służby wojskowej, a nie sprawami socjalnymi.