Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Anna Klotz Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi D. Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] 2004 r. nr [...] w przedmiocie zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. postanowieniem z dnia [...] 2001 r. uchyliło postanowienie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] 2001 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów K. B. w sprawie prowadzenia przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego i sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia organowi egzekucyjnemu.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy wskazał, że Prezydent Miasta B. zaskarżonym postanowieniem oddalił wniesione przez skarżącego zarzuty co do przeprowadzenia egzekucji zmierzającej do opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. A. w B.
Postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte na wniosek siostry skarżącego D. Ż. i na podstawie przedłożonego wyroku eksmisyjnego Sądu Rejonowego w B. z dnia 8grudnia 1993 r. sygn. akt [...], który orzekł eksmisję skarżącego z tego lokalu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. postanowieniem [...] orzekło przywrócić skarżącemu termin do wniesienia zarzutów w toczącym się po- stępowaniu egzekucyjnym w sprawie opróżnienia przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiło naruszenie treści art. 8 kpa oraz nieuprawnione doręczenie zastępcze upomnienia wierzyciela jak i postanowienia o zastosowaniu środka egzekucyjnego do rąk domownika, będącego jednocześnie zainteresowanym w sprawie. Skutkiem tego organ egzekucyjny rozpatrzył zaskarżonym postanowieniem zarzuty skarżącego i je oddalił.
Zarzuty wniesione przez skarżącego z dnia 27 września 2000 r. dotyczyły nie doręczenia- wbrew obowiązkowi przewidzianemu w art. 15 § l cyt. ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji- upomnienia wierzyciela, oraz niedopuszczalności zastosowanego środka. Organ egzekucyjny w zaskarżonym postanowieniu wskazał na skuteczność doręczenia zastępczego upomnienia wierzyciela oraz wskazał, że podniesione zarzuty niedopuszczalności zastosowania środka egzekucyjnego są bezpodstawne bowiem obowiązek przeprowadzenia egzekucji wynika z prawomocnego wyroku sądowego. Zarzuty zostały rozpatrzone po uzyskaniu wypowiedzi wierzyciela.
Od tego postanowienia zażalenie złożył K. B. wniosząc o jego uchylenie i uwzględnienie wniesionych zarzutów, a także podniósł, że nie dostarczono mu lokalu socjalnego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. rozpatrując zażalenie uznało, że zasługuje ono na uwzględnienie.
Podstawą wniesienia zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym może być m.in. stosownie do treści art. 33 pkt 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia wymaganego w treści art. 15 cyt. ustawy. Tym samym egzekucja w tej sprawie jest niedopuszczalna ze względów formalnych a nie merytorycznych.
Kolegium Samorządowe rozpatrując zażalenie wskazało bowiem, że nie zostało doręczone skarżącemu w sposób zwykły ani w sposób zastępczy upomnienie wierzyciela i postanowienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego. Doręczenie zastępcze, które zastosował organ egzekucyjny byłoby skuteczne, gdyby stosownie do treści art. 43 kpa pod nieobecności adresata w mieszkaniu osoby, którym doręcza się pismo podjęły się jego oddania adresatowi. Tym samym w świetle pisma z dnia [...] 2001 r. D. Ż., która podjęła się doręczyć upomnienie zobowiązanemu, jednoznacznie wynika, że tego nie uczyniła, cyt. "nie byłam w stanie przekazać mu dokumentu w terminie. Postanowienie otrzymał jak tylko pojawił się, tzn. 25.09.2000 r.". Jednocześnie nie są znane motywy niedoręczenia przez D. Ż. tych rozstrzygnięć skarżącemu. W tym stanie rzeczy Samorządowe Kolegium Odwoławcze stanęło na stanowisku, że nie jest możliwe powołanie się na skuteczne doręczenie pism w sytuacji, gdy doręczane są one przeciwnikowi adresata tego pisma (osoba zainteresowana w przeprowadzeniu egzekucji).