Sprawa ze skargi na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.

W dniu 27.08.2008r. J. M. zgłosił w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w B. fakt realizacji na będącej współwłasnością działce o numerze a położonej w O., budynku gospodarczego przez K. M., bez uzyskania zgody współwłaściciela.

Postanowieniem z dnia [...].10.2008r. organ nadzoru budowlanego, powołując się na art. 49 "b" ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo budowlane wstrzymał roboty budowlane związane z realizacją budynku gospodarczego o wymiarach 3,15 x 2,25 m na działce a we wsi O. oraz zobowiązał inwestorkę do dostarczenia w terminie 30 dni dokumentów w postaci: oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane i projektu zagospodarowania działki wraz z opisem technicznym oraz opinią o stanie technicznym budynku gospodarczego, wykonanej przez osobę posiadającą stosowne kwalifikacje w budownictwie, a także zaświadczenia Urzędu Miejskiego w C. o zgodności realizowanej inwestycji z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Organ ustalił, że K. M. współwłaścicielka nieruchomości oznaczonej jako działka o numerze a, położonej w O., rozpoczęła w sierpniu 2008r. realizację budynku gospodarczego - kurnika o wymiarach 3,15 x 2,25 metra, posadowionego na starych fundamentach. W dniu oględzin wykonana była więźba dachowa budynku. Budynek kurnika usytuowany został w odległości 4,6 metra od granicy z działką o numerze b oraz w odległości 8,15 metra od budynku gospodarczego na działce o numerze c. Na wzniesienie budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy do 25 metrów kwadratowych wymagane jest dokonanie zgłoszenia, co wynika z treści art. 30 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 29 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego. Inwestorka takiego zgłoszenia nie dokonała. Z uwagi na to, ze budynek usytuowaniem w stosunku do granic działki nie narusza norm odległościowych, istnieje możliwość doprowadzenia obiektu do zgodności z przepisami prawa budowlanego i należało określić zakres czynności legalizacyjnych. W postanowieniu organ pouczył też inwestorkę o wysokości przyszłej ewentualnej opłaty legalizacyjnej. Na postanowienie powyższe nie przysługiwało zażalenie. Następnie postanowieniem z dnia [...].11.2008r. organ nadzoru budowlanego stwierdziwszy, ze inwestorka wypełniła obowiązki opisane wcześniejszym postanowieniem, ustalił należną od inwestorki opłatę legalizacyjną w wysokości 5 000 złotych. Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli: inwestorka K. M. zarzucając niesłuszność nałożonej kary oraz współwłaściciel działki J. M. Ten ostatni zakwestionował ustalenie dotyczące odległości spornego budynku od granicy z działką c twierdząc, iż jest to niedopuszczalna odległość 2,20 metra oraz podniósł, iż teren inwestycji jest współwłasnością w częściach ułamkowych, w tym w - wnoszącego odwołanie, a który nie wyraził zgody na wzniesienie kurnika. Dodał, że inwestorka nie ujawniła w formularzu oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością, danych współwłaściciela.

P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. po rozpoznaniu powyższych zażaleń (nastąpiło ono po upływie okresu zawieszenia postępowania zażaleniowego na czas oczekiwania na wynik postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie konstytucyjności art. 59 "f" ust. 1 prawa budowlanego regulującego kwestie wysokości opłaty legalizacyjnej), postanowieniem z dnia [...].06.2009r., orzekł o uchyleniu postanowienia z dnia [...].11.2008r. i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy stwierdził, iż u podstaw ustalenia opłaty legalizacyjnej legło błędne założenie, iż w sprawie spełnione zostały warunki legalizacji robót budowlanych. Organ nie ocenił bowiem kwestii dysponowania przez inwestorkę prawem do nieruchomości stanowiącej teren inwestycji, albowiem nie brał pod uwagę stanowiska współwłaściciela nieruchomości J. M. w kwestii budowy kurnika. Nadto organ nie przeanalizował należycie okoliczności zachowania przez obiekt norm odległościowych w stosunku do granic działki.

Strona 1/4