Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Starosty [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Wojewoda P. zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2009 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K., utrzymał w mocy decyzję Starosty B. z dnia [...] kwietnia 2009 r. w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną oraz przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia faktyczne:
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r., Nr [...] Starosta B. orzekł o uznaniu J. K. z dniem 14 kwietnia 2009 r. za osobę bezrobotną i przyznał prawo do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 15 kwietnia 2009 r. w wysokości 662,20 zł miesięcznie. Swoje rozstrzygnięcie organ I instancji uzasadnił tym, iż J. K. spełnił ustawowe warunki do uzyskania statusu osoby bezrobotnej oraz spełnił przesłanki określone w art. 73 ust. 5 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy warunkujące do przyznania prawa do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego.
Od powyższej decyzji w części dotyczącej przyznania prawa do zasiłku J. K. wniósł odwołanie do Wojewody P. W odwołaniu podniósł, iż w chwili rejestracji nabył prawo do zasiłku 12 miesięcznego. Ponadto zarzucił organowi I instancji, że przy rejestracji nie dano mu prawa wyboru, czy chce zasiłek 12 miesięczny, czy uzupełniający, gdyż stwierdzono, iż przysługuje mu zasiłek uzupełniający, a nie 12 miesięczny, z czym się nie zgadza.
Decyzją z dnia [...] maja 2009 r., Nr [...] Wojewoda P. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazał, iż J. K. zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. P. w dniu 2 kwietnia 2007 r. i z tym dniem został uznany za osobę bezrobotną, uprawnioną do zasiłku od dnia 10 kwietnia 2007r. w wysokości 639,50 zł miesięcznie. W dniu 24 września 2007 r. J. K. podjął zatrudnienie i w związku z tym utracił status bezrobotnego i prawo do zasiłku. Po ustaniu zatrudnienia, J. K. w dniu 15 kwietnia 2008 r. ponownie zarejestrował się w powiatowym urzędzie pracy i uzyskał status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku od dnia następnego po dniu zarejestrowania w wysokości 646 zł miesięcznie. W wyniku podjęcia zatrudnienia z dniem 23 września 2009 r. J. K. ponownie utracił status osoby bezrobotnej i prawo do zasiłku. Po ustaniu zatrudnienia, po raz trzeci zarejestrował się jako bezrobotny w dniu [...] kwietnia 2009 r. i uzyskał prawo do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 15 kwietnia 2009 r.
W ocenie organu odwoławczego decyzja organu I instancji jest zgodna z obowiązującymi przepisami. J. K. po zarejestrowaniu się w dniu 14 kwietnia 2009 r. nabył prawo do tego samego zasiłku na podstawie art. 73 ust.5 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zasiłek ten został przyznany J. K. podczas pierwszej rejestracji w dniu 2 kwietnia 2007 r. na 12 - miesięczny okres. W chwili obecnej należało więc orzec o przyznaniu zainteresowanemu prawa do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego.
Na powyższą decyzją skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wniósł J. K. Zdaniem skarżącego rozstrzygnięcie organów obu instancji jest błędne albowiem pozbawia go zasiłku w wymiarze 12 miesięcy. Nadmienił, iż organy pominęły okresy zatrudnienia, które po zsumowaniu uprawniają go do zasiłku dla bezrobotnych w wymiarze 12 miesięcy. Wskazał, że organ I instancji nie poinformował go, iż przysługuje mu zasiłek dla bezrobotnych w wymiarze 12 miesięcy po przepracowaniu 1 roku, stwierdził że przyznano mu mniej korzystną formę wsparcia w postaci zasiłku uzupełniającego. Dodatkowo wskazał, że organ II instancji w swojej decyzji nie zajął stanowiska w sprawie jego prawa do zasiłku dla bezrobotnych w wymiarze 12 miesięcy oraz pominął fakt wprowadzenia go w błąd przez organ I instancji.