Rada Gminy nie ma prawa do decydowania w przedmiocie udzielenia bonifikaty za organ wykonawczy gminy i wskazywania przypadków, w których wójt, burmistrz lub prezydent musi udzielić bonifikaty z góry ustalonej wysokości, a nabywca nieruchomości uprawniony jest do żądania udzielenia mu bonifikaty w wysokości ustalonej przez radę gminy w sposób generalny. Ani art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym, ani art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie daje podstawy do wydawania aktu o charakterze generalnym odnoszącego się do ogólnie określonego kręgu podmiotów i niesprecyzowanych nieruchomości określonego rodzaju.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej B. P. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności paragrafu 4 i 5 uchwały nr [...] Rady Miasta B. P. z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej B. P. oraz zmiany uchwały w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż trzy lata oddala skargę
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Wojewoda P. stwierdził nieważność § 4 i § 5 uchwały nr [...] Rady Miejskiej w B. P. z dnia [...] kwietnia 2008 r. w sprawie określenia zasad sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej B. P. oraz zmiany uchwały w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż trzy lata.
Organ nadzoru stwierdził, że zakwestionowanymi paragrafami uchwały Rada Miejska określiła zasady udzielania bonifikat najemcom lokali przy sprzedaży lokali mieszkalnych w drodze bezprzetargowej oraz określiła sytuacje, w których bonifikat się nie stosuje. Stosownie zaś do art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym ((Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących określenia zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Uszczegółowieniem powyższej zasady generalnej jest zaś art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 roku, nr 261, poz. 2603), który upoważnia właściwy organ do udzielenia bonifikaty. Na tej podstawie organ nadzoru wskazał, iż art. 68 ust. 1 nie stanowi w żadnej mierze podstawy do wydania aktu o charakterze generalnym, odnoszącym się do ogólnie określonego kręgu podmiotów, niesprecyzowanych nieruchomości, przed ustaleniem ceny w sposób określony w art. 67 tej ustawy (wyrok WSA w P. - III SA/Po 1/07, wyrok WSA w G. W. II SA/Go 340/2007). Powyższy przepis upoważnia radę jedynie do wyrażenia zgody na udzielenie konkretnemu nabywcy bonifikaty w określonej wysokości. Oznacza to, iż udzielenie bonifikaty, zgodnie z treścią art. 68 ust. 1 ma charakter indywidualny tzn., iż zgoda rady wymagana jest w każdym przypadku zbycia nieruchomości na rzecz konkretnego nabywcy.
Cytując orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. (sygn. akt III SA/Łd 655/07) oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. (sygn. akt III SA/Po 131/08) Wojewoda P. wskazał, iż zgoda na udzielenie bonifikaty zawsze musi być zgodą w sprawach indywidualnych, a nie prawem miejscowym o charakterze generalnym, ponieważ do tego jest wymagane wyraźne upoważnienie ustawowe. Nie jest zatem dopuszczalne wyrażenie zgody na udzielenie bonifikaty w formie aktu, który ma charakter generalny i abstrakcyjny.
Biorąc powyższe pod uwagę, organ nadzoru uznał, iż Rada Miasta B. P., ustalając w § 4 i § 5 - odpowiednio - zasady udzielania bonifikat przy sprzedaży lokali mieszkalnych oraz ustalając sytuacje, w których bonifikat się nie stosuje, dokonała tego bez ustawowego upoważnienia, co stanowi istotne naruszenie prawa, skutkujące stwierdzeniem nieważności wadliwych zapisów.
Skargę do sądu administracyjnego na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze wywiodła Gmina Miejska B. P. podnosząc zarzuty rażącego naruszenia: