Ewentualny zarzut naruszenia zasady niepogarszania sytuacji strony w postępowaniu ( reformationis in peius) mógłby być kierowany wyłacznie w stosunku do poprzedniego wyroku Sądu, natomiast nie możę być już podniesiony w stosunku do organu , ktory będąc związanym oceną prawną sprawy wyrażoną przy poprzednim wyrokowaniu , musiał rozstrzygnięcie sprawy dostosować do interpretacji przepisów prawa wskazanej w wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Stanisław Prutis, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2007 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę
Skarga została wywiedziona na tle następujących zdarzeń faktyczno - prawnych.
Wyrokiem z dnia 25.10.2006 r. wydanym w sprawie o sygnaturze IISA/Bk 769/06, tutejszy sąd administracyjny uchylił - po rozpoznaniu skargi J. M. - decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]10.2006 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta Z. z [...] 09.2006 r. o przyznaniu skarżącemu J. M. ryczałtu na zakup opału w wysokości 44,29 złotych za okres od 1.04.2004 r. do 30.09.2004 r. oraz dodatku mieszkaniowego za ten okres w wysokości 0 złotych. Sąd podniósł, że wartością decydującą o wysokości ryczałtu na zakup opału była wartość kilowatogodziny za energię elektryczną, przy czym organ administracji związany był równowartością kilowatogodziny za energię elektryczną wskazaną w rachunku za ostatni okres rozliczeniowy. Powyższe wynika - jak wskazał sąd - z treści § 3 ust. 1 - 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.12.2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych. W sprawie niniejszej z dołączonej do akt faktury VAT wystawionej za ostatni okres rozliczeniowy wynika, że skarżący jest odbiorcą energii elektrycznej należącym do grupy taryfowej G12. Natomiast organy administracji wyliczając wysokość ryczałtu na zakup opału przyjęły, wbrew temu co wynika z rachunku, równowartość kilowatogodziny energii elektrycznej wynikającą grupy taryfowej G11. Grupy taryfowe G11 i G12 są to dwie różne taryfy, z których wynikają różne wartości kilowatogodziny za energie elektryczną. Grupa taryfowa G11 jest grupą jednotaryfową i w przypadku tej taryfy cena za energię elektryczną czynną jest taka sama w ciągu całej doby. Natomiast grupa taryfowa G12 jest grupą dwutaryfową i cena za energię elektryczną w tym przypadku jest zróżnicowana w zależności od tego czy energia jest pobierana w dzień czy w nocy. Organy administracji w przedmiotowej sprawie, wyliczając wysokość ryczałtu na zakup opału w oparciu o równowartość kilowatogodziny za energię elektryczną wynikającą z grupy taryfowej G11, naruszyły § 3 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia w sprawie dodatków mieszkaniowych, albowiem nie jest to wartość wynikająca rachunku za ostatni okres rozliczeniowy. Naruszenie to miało istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ równowartość kilowatogodziny energii elektrycznej wynikająca z grupy taryfowej G12 wskazanej w rachunku jest inna od wartości wynikającej z grupy taryfowej G111, a co za tym idzie wysokość ryczałtu na zakup opału wyliczona na podstawie tej wartości również będzie inna.
W następstwie tego wyroku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. ponownie rozpatrzyło odwołanie J. M. od decyzji pierwszoinstancyjnej z dnia [...]09.2006 r. i decyzją z dnia [...]06.2007 r. orzekło o uchyleniu tejże decyzji pierwszoinstancyjnej w całości ( pkt 1 decyzji SKO ) oraz o przyznaniu skarżącemu ryczałtu na zakup opału w wysokości 15,19 złotych i dodatku mieszkaniowego w wysokości 0 złotych za okres od dnia 1.04.2004 r. do 30.09.2004 r. ( pkt 2 decyzji SKO ). W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia SKO w Ł. przytoczyło na wstępie treść art. 2 ust.1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych oraz wskazało na brzmienie art. 3 ust. 1 tejże ustawy. Następnie kolegium opisało treść wniosku strony z dnia 23.03.2004 r. i stwierdziło, że dane podane przez stronę podlegały weryfikacji. Przede wszystkim kolegium zweryfikowało dane z deklaracji o dochodach, które skarżący określił na kwotę 23,84 złotych miesięcznie ( za okres od grudnia 2003 r. do lutego 2004 r.). Kolegium mając na uwadze wielkość gospodarstwa rolnego, którego współwłaścicielem jest skarżący i statystyczny dochód z pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych z 1 ha przeliczeniowego w 2003 r. i w 2004 r., uznało, że skarżący w okresie od grudnia 2003 r. do lutego 2004 r. uzyskał dochód z gospodarstwa rolnego w kwocie 170,08 złotych, czyli po 56,69 złotych miesięcznie. Kolegium stwierdziło, że z uwagi na to, że lokal strony nie jest wyposażony w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, brak jest ciepłej wody i instalacji gazu przewodowego w lokalu, wydatki na ten cel należało obliczyć ryczałtowo, zgodnie z § 3 ust. 1, 2 i 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.12.2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych. Kolegium przytoczyło treść tych regulacji i stwierdziło, że przy stosowaniu tychże regulacji związane jest wytycznymi zawartymi w wyroku sądu z dnia 6.03.2007 r. sygn. II SA/ Bk 769/06. Stąd ustalając wysokość ryczałtu na zakup opału należało przyjąć równowartość kilowatogodziny za energię elektryczną wynikającą z rachunku przedłożonego przez stronę za ostatni okres rozliczeniowy tj. z uwzględnieniem faktu, iż skarżący jest odbiorcą energii elektrycznej należącym do grupy taryfowej G12. Z rachunku znajdującego się w aktach wynikało, że równowartość 1 kWh wyniosła 0,1404 złotych. Kolegium wskazało, że wielkość ta jest ilorazem sumy poszczególnych wartości brutto z tabeli nr 8 rachunku i sumy ilości kilowatogodzin. Następnie kolegium przedstawiło szczegółowe matematyczne wyliczenie należnej skarżącemu wysokości ryczałtu na zakup opału stwierdzając, że wynosi on 15,19 złotych i jest wielkością nieprzekraczającą 70 % wydatków przypadających na rzeczywistą powierzchnię użytkową zajmowaną przez stronę w lokalu mieszkalnym ( wielkość tej powierzchni to 1/3 całkowitej powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego stanowiącego współwłasność trzech osób tj. 1/3 z 83,3 m.kw. wynosząca 27,77 m. kw.).