Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 września 2011 r. sprawy ze skargi F. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umieszczenia w domu pomocy społecznej oddala skargę.
Decyzją nr [...] z [...].10.2010 r. znak [...], wydaną z upoważnienia Starosty B. przez Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w B., orzeczono o umieszczeniu F. B. w Domu Pomocy Społecznej w J. Jednocześnie ustalono, że termin przyjęcia zostanie określony przez Dyrektora DPS.
W uzasadnieniu wskazano, że Kierownik Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. decyzją z [...].10.2010 r. skierował F. B. do DPS w J. Orzeczenie to wydano po uprzednim uzyskaniu postanowienia Sądu Rejonowego w B. V Wydział Rodzinny i Nieletnich z 28.01.2010 r. w sprawie V R Ns [...], którym orzeczono o przyjęciu F. B. do domu pomocy społecznej. Jak wskazał Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie decyzja o umieszczeniu w domu pomocy społecznej osoby, co do której zgodę na umieszczenie wyraził sąd rodzinny, powinna być wydana niezwłocznie. Wynika to z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 31.07.1995 r. w sprawie szczegółowego sposobu działania w sprawach przyjęcia do domu pomocy społecznej oraz wypisania z domu pomocy społecznej osoby chorej psychicznie i upośledzonej umysłowo.
Odwołanie od tej decyzji złożył F. B. wskazując, że decyzja Kierownika MGOPS w T. z [...].10.2010 r. o skierowaniu go do DPS w J. została wydana bez upoważnienia Burmistrza T.
Decyzją z [...].12.2010 r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało kwestionowaną decyzję w mocy.
Zdaniem SKO odwołujący się nie dostrzegł, że decyzję o skierowaniu do DPS z [...].10.2010 r. wydał organ gminy, natomiast decyzję o umieszczeniu w placówce z [...].10.2010 r. wydał starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. Ostatnie z wymienionych rozstrzygnięć było decyzją pierwszoinstancyjną w przedmiotowej sprawie. SKO wyjaśniło również, że po uzyskaniu orzeczenia sądu powszechnego o skierowaniu do domu pomocy społecznej, a takie wydano w sprawie, organy rozstrzygają w istocie wyłącznie o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia oraz o typie placówki, w której podopieczny powinien zostać umieszczony. W takim przypadku rola organów jest wykonawcza, a jedynie dodatkowo polega na wyborze placówki właściwej ze względu na rodzaj schorzenia.
Skargę na powyższą decyzję SKO złożył do sądu administracyjnego F. B. zarzucając organowi I instancji naruszenie prawa poprzez wydanie orzeczenia w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego, który rozstrzygał bez zapewnienia mu obrońcy z urzędu. Wskazał również na naruszenie zasady kontradyktoryjności, oparcie rozstrzygnięć na sfałszowanych dokumentach i nieprawdziwych zeznaniach świadków.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i wskazując, że poza przedmiotem niniejszego postępowania pozostają zarzuty odnośnie prawidłowości prowadzenia sprawy przez Sąd Rejonowy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała oddaleniu.
Przedmiotem zaskarżenia w sprawie niniejszej jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z [...].12.2010 r. utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w B. z [...].10.2010 r. o umieszczeniu skarżącego w Domu Pomocy Społecznej w J. Została ona wydana, jak prawidłowo ustaliły organy orzekające w obydwu instancjach, po prawomocnym orzeczeniu przez sąd opiekuńczy w dniu 28.01.2010 r. o umieszczeniu F. B., bez jego zgody, w domu pomocy społecznej i orzeczeniu przez Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. (decyzją z [...].10.2010 r.) o skierowaniu wymienionego do Domu Pomocy Społecznej w J.