Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Przybielski (spr.) Sędziowie: Sędzia SO (del.) Elżbieta Kowalik - Grzanka Asesor WSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 marca 2001 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego wyrównawczego oddala skargę.
Decyzją z dnia 30 lipca 2000 r. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, na podstawie art. 104 k.p.a., art. 43 ust. 1, art. 27 ust. 4 pkt 2, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 13, poz. 60 ze zm.) odmówił przyznania K. S. zasiłku stałego wyrównawczego.
W uzasadnieniu organ administracji wskazał, że z przedstawionych przez K. S. dokumentów wynika, iż jest on niezdolny do pracy z powodu inwalidztwa, jednakże nie spełnia on kryterium dochodowego umożliwiającego przyznanie żądanego świadczenia.
K. S. wniósł odwołanie od tej decyzji, podnosząc, iż jest po amputacji lewej nogi. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie posiada żadnych dochodów i jest zdany na łaskę innych ludzi. Ponadto wywodził, iż jest przed kolejną amputacją, którą musi odkładać z powodu braku środków finansowych. Do odwołania załączył orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, z którego wynika, że został on zaliczony do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Nie uwzględniając zarzutów odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 30 marca 2001 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 16 i 104 k.p.a. oraz art. 27 ust. 4 i ust. 6 w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia
29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. z 1998 Dz. U. Nr 64, poz. 414 ze zm.) utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Organ administracji wywodził, że zgodnie z art. 27 ust. 4 i ust. 6 ustawy o pomocy społecznej zasiłek stały wyrównawczy przysługuje osobie niezdolnej do pracy z powodu inwalidztwa lub wieku, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 tej ustawy. Z wywiadu środowiskowego, podpisanego przez K. S. wynika, iż zamieszkuje on z rodziną, a łączny dochód tej rodziny wynosi 968,13 zł. miesięcznie. Stosownie natomiast do kryterium przedstawionego w ustawie nie może on przekraczać 876 zł. miesięcznie. Skarżący zatem nie spełnia kryterium dochodowego, niezbędnego do przyznania zasiłku stałego wyrównawczego.
Nadto Kolegium wskazało, że z załączonego przez odwołującego się orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności z dnia
20 stycznia 2000 r. wynika, iż posiada on jedynie umiarkowany stopień niepełnosprawności. Nie można zatem również, zdaniem Kolegium, uznać za spełnioną i tej przesłanki.
K. S. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której zarzucił zaskarżonej decyzji, iż błędnie oceniono jego sytuację rodzinną. Wskazywał, iż mimo zamieszkiwania przy rodzinie prowadzi on własne gospodarstwo domowe, które nie posiada żadnych dochodów. Ponadto, odnosząc się do orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności podnosił, iż ocena w nim zawarta jest niezgodna z prawdą. Jego możliwości ruchowe ograniczają się bowiem jedynie do "skakania na jednej nodze". Czuje się skrzywdzony zarówno tym orzeczeniem, jak i decyzją Kolegium.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.