Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia NSA Jan Jędrkowiak (spr.) Protokolant Sekretarz Sądowy Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. O. i W. O. na decyzję Wojewody z dnia 12 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oddala skargę.
Decyzją z dnia 16 listopada 2009 r., wydaną na podstawie art. 12 ust. 4-5 i art. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194) oraz art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i 2 i art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) Starosta ustalił odszkodowanie w wysokości 2.557,31 zł, to jest 2.447,97 zł za grunt i 109,34 zł za nasadzenia, na rzecz M. i W. O., za nieruchomość oznaczona jako działka nr [...], obr. [...], pow. 7 mkw., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą Kw [...].
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że podstawą ustalenia odszkodowania jest ostateczna decyzja Starosty z dnia 8 września 2008 r. ustalająca warunki lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie drogi gminnej - ulicy M., na terenie Gminy R., którą zatwierdzono podział nieruchomości w sposób określony na mapach z projektem podziału, stanowiących załącznik do decyzji. Z załącznika tego wynika, że z działki nr [...] o pow. 410 mkw. wydzielono działkę o pow. 7 mkw. W związku z powyższym tylko taka powierzchnia może być brana pod uwagę przy ustalaniu wysokości odszkodowania.
Organ I instancji wskazał, że rzeczoznawca majątkowy dokonał wyceny gruntu w podejściu porównawczym, metodą porównywania parami. Wartość wieloletnich roślin ogrodowych, owocowych i ozdobnych, ze względu na charakter upraw w warunkach nietowarowych ogrodów przydomowych obliczono metodą opracowaną przez K. Z. z Instytutu A w S.
W ocenie organu I instancji operat został sporządzony zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami i zasadami, wobec czego uznał, że oszacowana wartość odpowiada wartościom rynkowym nieruchomości i odzwierciedla poziom cen kształtujących się na rynku lokalnym, a oszacowana wartość 1 mkw. gruntu mieści się pomiędzy ceną minimalną a ceną maksymalną jakie zanotowano na rynku lokalnym.
Odnośnie kwoty 10.000 zł, która zdaniem strony powinna zostać im przyznana w ramach odszkodowania, wskazać należy, że zgodnie z art. 18 ust. 1f ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w przypadku gdy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w którym został wyodrębniony lokal mieszkalny, wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zamieszkałemu w tym budynku albo lokalu, powiększa się o kwotę 10.000 zł w odniesieniu do tej nieruchomości. Z uwagi na fakt, że działka nr [...] była niezabudowana powyższy przepis nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Od powyższej decyzji wnieśli odwołanie M. i W. O. W uzasadnieniu odwołania zarzucili organowi I instancji celowe utrudnianie im dostępu do dokumentacji i naruszenie art. 7, art. 8, art. 9, art. 40 § 1 i art. 73 § 1 k.p.a. Wskazali, że nie zostały uwzględnione ich wnioski dowodowe, które mogłyby udowodnić oszustwo popełnione wobec nich i wyjaśnić, skąd wzięła się powierzchnia przejętej działki gruntu. Wskazali, że w toku postępowania kwestionowali powierzchnię przejętego gruntu. Odnośnie wysokości odszkodowania podnieśli, że ich nieruchomość powinna być traktowana jako całość. Decyzja o ustaleniu odszkodowania winna być wydawana zgodnie ze stanem nieruchomości na dzień 8 września 2008 r., kiedy to decyzja ta nie byłą jeszcze ostateczna, a tym samym działka nr [...], o której mówi decyzja nie istniała. Natomiast działka, która przed podziałem miała nr [...] była i jest zabudowana budynkiem mieszkalnym. Z tych też względów odwołujący wskazali, że należy im się kwota 10.000 zł, zgodnie z art. 18 ust. 1f ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Ponadto odwołujący podnieśli, że organ I instancji nie dotrzymał terminu wydania decyzji określonego w art. 12 ust. 4b tejże ustawy. Zakwestionowali ponadto kwotę odszkodowania jako niewspółmiernie niską w stosunku do poniesionych szkód wywołanych postępowaniem Burmistrza Miasta oraz wszystkich urzędników zajmujących się sprawą. Poza tym nie rekompensuje ona znacznych uciążliwości jakie powstały z momentem wybudowania drogi.