Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. K. i Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Miasta z dnia 12 lipca 2012 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego solidarnie na rzecz skarżących T. K. i Z. K. kwotę 1.014 zł (jeden tysiąc czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 10 stycznia 2011 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję Burmistrza Miasta z dnia 22 listopada 2010 roku o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nakazania przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania terenu właścicielom nieruchomości przy ul. K. [...] w U. - A. i Z. B.
Burmistrz Miasta, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia 12 lipca 2012 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej zwanej w skrócie "k.p.a.", w zw. z art. 59 ust. 1-3 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 roku, poz. 647 ze zm.) - dalej zwanej w skrócie "ustawą", umorzył postępowanie w ww. sprawie.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia 11 maja 2011 roku T. K. zwróciła się do Burmistrza Miasta o podjęcie działań w sprawie wydania decyzji nakazującej A. i Z. B. przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania należącego do nich terenu.
Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że podczas wizji lokalnej, przeprowadzonej w dniu 23 września 2011 r., ustalił, że należący do A. i Z. B. teren, znajdujący się pomiędzy budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, jest wybetonowany. Sięgacz drogowy od ul. K. do ul. B. wykonany jest z kostki polbrukowej, we fragmencie ok. 1,5 m z płytek wema. Z tego sięgacza odbywa się wjazd na posesję ul. K. [...]. Działka o numerze [...] - należąca do A. i Z. B., oddzielona jest od pieszo-jezdnego sięgacza rozsuwaną bramą. Wykonany został również wjazd - wrota garażowe do pomieszczenia warsztatu samochodowego, co potwierdza, że posesja jest przeznaczona pod funkcję usługowo-mieszkalną. W wybetonowanym podłożu znajduje się studzienka do odprowadzenia wody. Organ zaznaczył przy tym, że w czasie oględzin nie stwierdzono istnienia powłoki pneumatycznej, ani też innego obiektu, który byłby obiektem budowlanym wzniesionym bez pozwolenia na budowę.
Organ wyjaśnił nadto, że podczas przeprowadzonych rozpraw administracyjnych strony postępowania przedstawiły szereg argumentów w sprawie prowadzonej działalności na nieruchomości przy ul. K. [...] (działce nr [...]), które to
- w ocenie organu - nie są istotne w sprawie, gdyż "strona skarżąca udowadniała, że na przedmiotowej działce prowadzona jest działalność uciążliwa związana z myciem samochodów, zaś zmiana sposobu zagospodarowania terenu stanowiła tło dla sprawy".
Organ wyjaśnił również, że w świetle art. 59 ust. 3 pkt 1 ustawy, zadaniem organu jest wydanie decyzji nakazującej właścicielowi przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania, dlatego też prowadzone postępowanie administracyjne miało na celu wykazanie różnicy pomiędzy obecnym stanem zagospodarowania, a poprzednim. Zaznaczył przy tym, że strony postępowania stwierdziły, że "utwardzenie terenu, kratka ściekowa miały miejsce dużo wcześniej przed dniem złożenia skargi" przez T. i Z. K. Organ wyjaśnił nadto, że "problematyczne zagadnienie w sprawie" stanowi brezentowa powłoka, o której podczas rozpraw mówili T. i Z. K., a która prawdopodobnie po rozciągnięciu sprawiała wrażenie obiektu namiotowego, nie mocowanego do podłoża. Podczas wizji w terenie takiego brezentu nie zauważono, jednakże stwierdzono fakt mocowanych do ściany elementów metalowych.