Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik, Sędziowie Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi T.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza na rzecz skarżącej od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza K. z dnia [...] r. o odmowie przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką.
Organ odwoławczy wskazał, że córka strony legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym na stałe i jej niepełnosprawność istnieje od urodzenia. Skarżąca ma ustalone prawo do emerytury (decyzja KRUS).
Organ podkreślił, że zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.), świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. Organ odwoławczy wskazał, że stronie nie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem ma ustalone prawo do emerytury.
W skardze wniesionej od powyższej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżąca podniosła zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania oraz prawa materialnego, tj. art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędne przyjęcie, jakoby skarżącej nie należało się świadczenie pielęgnacyjne, mimo że literalna interpretacja narusza zasadę równości wobec prawa oraz zasadę sprawiedliwości społecznej. W związku z powyższymi zarzutami wniosła o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczasową argumentację.
W piśmie z dnia 11 września 2019 r. pełnomocnik skarżącej wnosiła i wywodziła jak w skardze.
Na rozprawie pełnomocnik strony skarżącej podtrzymała skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2107), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości w zakresie swojej właściwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 cytowanego przepisu stanowi, iż kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Natomiast zgodnie z art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325), zwanej dalej P.p.s.a. Sąd, uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla zaskarżoną decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi; naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji o odmowie przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką. Powodem odmowy przyznania świadczenia było ustalenie, że skarżąca pobiera świadczenia emerytalne.