Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Ewa Krawczyk,, Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania oddala skargę.
Wnioskiem z 12 grudnia 2013 r. Z. P. zwrócił się do Prezydenta Miasta B. o wymeldowanie z pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] w B. T. P., podając że opuściła ona miejsce zameldowania przed trzema miesiącami i aktualnie przebywa w lokalu przy ul. [...] w B. Po zawiadomieniu o wszczęciu postępowania pełnomocnik T. P. w piśmie z 14 stycznia 2014 r. wyjaśniła, że na skutek wymiany zamków w drzwiach do mieszkania zainteresowana utraciła możliwość korzystania z niego i z tego powodu w nim czasowo nie przebywa. Organ I instancji przeprowadził oględziny, przesłuchał strony oraz świadków. Ustalił, że z powództwa wnioskodawcy toczy się postępowanie rozwodowe, a zainteresowana złożyła pozew o ochronę naruszonego posiadania.
Postanowieniem z [...] r. Prezydent Miasta B. odmówił T. P. zawieszenia postępowania do czasu zakończenia sprawy przed sądem powszechnym o ochronę naruszonego posiadania. Decyzją z dnia [...] r., nr [...] organ I instancji orzekł o wymeldowaniu T. P. z pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] w B. W podstawie prawnej decyzji podano przepis art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., nr 139, poz. 93 ze zm., dalej zwanej ustawą). W uzasadnieniu wyjaśniono, że spełniona została w sprawie przesłanka wymeldowania, albowiem postępowanie dowodowe (oględziny i zeznania świadków) potwierdziło fakt opuszczenia mieszkania przez stronę. Mieszkanie i jego wyposażenie stanowią własność wnioskodawcy, wymeldowana okazała w nim jedynie kilka rzeczy osobistych. Wymeldowana w październiku 2013 r. zamieszkała w tym samym budynku, w mieszkaniu młodszej córki, powodem były nieporozumienia małżeńskie. Na skutek wymiany zamków dokonanej przez męża nie może wrócić do lokalu, z tego względu wytoczyła powództwo o przywrócenie posiadania, które jest w toku. Organ I instancji ocenił, że opuszczenie mieszkania miało charakter dobrowolny, motywowany zamiarem poprawy komfortu mieszkania i uniknięcia konfliktów. Zamiar deklarowanego powrotu do mieszkania nie ma znaczenia, albowiem ocenie podlega stan istniejący w dacie orzekania, bezsporne jest, że w mieszkaniu strona nie mieszka. Nadto strona podjęła kroki w celu przywrócenia posiadania dopiero po czterech miesiącach od opuszczenia mieszkania. Zmiana miejsca zamieszkania ma charakter trwały, w innym miejscu są obecnie ześrodkowane sprawy życiowe strony wymeldowanej. Ponowne zamieszkanie w lokalu będzie podstawą do zameldowania, albowiem ewidencja ludności ma charakter jedynie porządkowy.
W odwołaniu od decyzji T. P. wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania względnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji lub uchylenie decyzji i orzeczenie o odmowie jej wymeldowania z miejsca pobytu stałego. Zarzuciła naruszenie art. 15 ust. 2, 7 ust. 1, 8 ust. 1 i 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz art. 7, 77 § 1, 80 k.p.a. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych odwołująca podkreśliła, że nie opuściła mieszkania dobrowolnie i trwale. Tymczasowo przebywa w mieszkaniu córki, co potwierdza fakt zameldowanie się w tym lokalu na pobyt czasowy. Zaznaczyła, że ma zamiar powrócić do miejsca zameldowania na pobyt stały o czym świadczą podjęte w terminie przewidzianym przez przepisy prawa kroki prawne w celu powrotu do spornego lokalu.