Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant Referent Anna Cyganek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2008 r. sprawy ze skargi K. M. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych i ustalenia ich przebiegu oddala skargę.
Uchwałą nr [...], podjętą w dniu [...]r. Rada Miejska w K. działając na podstawie art. 7 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), po uzyskaniu pozytywnej opinii Zarządu Powiatu w K., zaliczyła do kategorii dróg gminnych drogi położone na terenie gminy K. i ustaliła ich przebieg zgodnie z załącznikiem do tejże uchwały.
Pismem z daty [...]r., które wpłynęło do Urzędu Gminy w K. w dniu [...]r. K. M. wezwał Radę Miejską o uchylenie powyższej uchwały w całości. Jego zdaniem, Gmina K. nie jest zarządcą dróg na terenie tejże gminy, gdyż ich zarządcami są właściciele nieruchomości, przez które przebiega droga. W tym względzie K. M. powołał się na wyrok Sądu Rejonowego w C. z dnia [...]r. sygn. akt [...] oraz pisma Starostwa nr [...] i [...]. Podniósł, że jako zarządca dróg [...], [...], [...] i [...], nie zrzekł się zarządu na rzecz Gminy. Wreszcie, zarzucił błędne ustalenie przebiegu dróg, a mianowicie ul. [...], która zaczyna się w B. działka [...] o pow. [...] ha, ul. [...], która zaczyna się od działki [...] i ul. [...] - od działki [...].
Po rozpatrzeniu sprawy Rada Miejska w K. uchwałą z dnia [...]r. nr [...] uznała wezwanie za bezzasadne, stwierdzając w uzasadnieniu, że zaliczenie dróg do kategorii dróg gminnych nie oznacza pozbawienia możliwości korzystania z tych dróg dotychczasowych użytkowników ani nie wkracza w sferę stosunków cywilnoprawnych. Stąd też nie była wymagana zgoda właścicieli gruntów przyległych do tych dróg i podjęta uchwała nie narusza powszechnie obowiązującego prawa.
W skardze do sądu administracyjnego wniesionej za pośrednictwem organu w dniu [...]r. K. M. wniósł o uchylenie uchwały z dnia [...]r. - w części dotyczącej ulic [...], [...] i [...] (pkt 6, 7 i 8 załącznika do uchwały) jako podjętej z naruszeniem art. 7 pkt 1 ustawy o drogach publicznych. Zdaniem skarżącego, przedmiotowe drogi są drogami dojazdowymi do gruntów a zatem drogami wewnętrznymi z art. 8 pkt 1 ustawy i nie mogą być zaliczone do dróg gminnych. Nadto, skarżący podtrzymał zarzut, iż Gmina K. nie ma żadnego tytułu do przedmiotowych dróg i nie sprawowała nad nimi zarządu, zaś ich wyposażenie (melioracje, mosty przejazdowe, utwardzenie nawierzchni), zostały sfinansowane przez niego i poprzedników prawnych w związku z pełnieniem funkcji zarządcy. Wreszcie, przedmiotowym drogom nadano nazwę bez zgody właścicieli terenów, na których są zlokalizowane.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz K. wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej i zasądzenie kosztów postępowania. Jego zdaniem, Rada Miejska posiada uprawnienia do zaliczania dróg do kategorii gminnych, zaś przedmiotowe grunty pod drogami w ewidencji oznacza się jako użytek drogowy we władaniu Skarbu Państwa. Nadto, drogi te stanowią dojazd do gospodarstw rolnych i nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi, na które Gmina K. dokonała różnych nakładów. Kwestia nadania nazwy tym drogom nie ma zaś znaczenia, bowiem nie nastąpiło to zaskarżoną uchwałą.
W kolejnym piśmie procesowym w związku z treścią odpowiedzi na skargę, skarżący podtrzymał dotychczasowe zarzuty, wskazując ponadto na brak konsultacji z mieszkańcami i niewyjaśnienie kryteriów zaliczania dróg do kategorii dróg gminnych.