Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz (spr.) Sędzia WSA Michał Ruszyński Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 28 marca 2018 r. nr XLII/318/2018 w sprawie pozostawienia bez rozpoznania skargi na działalność Burmistrza stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
1. Dnia 28 marca 2018 r. Rada Miejska, powołując się na art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1875, obecnie Dz.U. z 2018 r. poz. 994, dalej u.s.g.), art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257, dalej k.p.a.) w zw. z § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 roku w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz.U. z 2002 r., Nr 5, poz. 46) podjęła uchwałę nr XLII/318/2018 w sprawie pozostawienia bez rozpoznania skargi na działalność Burmistrza. Zgodnie z § 1 ust. 1 tej uchwały Rada Miejska postanowiła pozostawić bez rozpoznania skargę A.O. na działalność Burmistrza dotyczącą bezczynności w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na kierowaną korespondencję. Pozostawienie skargi bez rozpoznania nastąpiło z powodu braku w skardze adresu skarżącej, zgodnie z § 8 ust. 1 wskazanego rozporządzenia z dnia 8 stycznia 2002 r. (§ 1 ust. 2 uchwały).
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że w dniu 28 lutego 2018r. do Urzędu Miejskiego (za pośrednictwem Wojewody) wpłynęła skarga na działalność Burmistrza w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na kierowaną korespondencję. W ocenie Rady skarga z uwagi na brak adresu wnoszącego skargę nie spełniała warunku formalnego określonego w § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków. Zdaniem Rady adres poczty elektronicznej skargi wniesionej w trybie szczególnym - elektronicznym, nie jest adresem wymaganym wskazanym przepisem rozporządzenia. Z tego też względu skargę pozostawiono bez rozpoznania.
Uchwała została doręczona organowi nadzoru w dniu 3 kwietnia 2018 r.
2. W skardze wniesionej w trybie art 93 ust. 1 u.s.g. w związku z art. 3 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej p.p.s.a.), Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały zarzucając jej naruszenie § 5 i 8 rozporządzenia z dnia 8 stycznia 2002 r. w zw. z art. 237 § 3 k.p.a.
Zdaniem organu nadzoru skargi i wnioski składane w trybie działu VII k.p.a. mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu (§ 5 rozporządzenia). Natomiast w myśl § 8 ust 1 rozporządzenia, skargi i wnioski niezawierające imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresu wnoszącego pozostawia się bez rozpoznania. Organ zauważył że postępowanie skargowe posiada pewne cechy uproszczonego postępowania administracyjnego i niewątpliwie ma charakter zindywidualizowany. Uproszczenie polega na braku stron oraz mniej sformalizowanym toku postępowania (brak jest tu toku instancji i środków zaskarżenia), a także na zastąpieniu rozstrzygnięć zawiadomieniami
W sprawie skarga została złożona za pomocą poczty elektronicznej. Wnosząca podała swoje imię, nazwisko oraz kod pocztowy wraz z miejscowością. Nie zamieszczono w piśmie natomiast adresu korespondencyjnego. Jednakże w ocenie skarżącego fakt ten nie powinien przesądzać o pozostawieniu skargi bez rozpoznania. Zdaniem wojewody w zakresie pojęcia "adres" mieści się bowiem również adres elektroniczny. Ratio legis wprowadzenia wymogu w zakresie podania w skardze adresu wnoszącego podanie jest to, aby organ po rozpatrzeniu pisma mógł zadośćuczynić obowiązkowi zawiadomienia o sposobie jego załatwienia wskazanego w art. 237 § 3 k.p.a. W przedmiotowej sprawie Rada Miejska nie zadośćuczyniła temu obowiązkowi.