Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie nieuwzględnienia zarzutów zgłoszonych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal,, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Referent stażysta Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 października 2006 r. sprawy ze skargi E.M. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...]. w sprawie nieuwzględnienia zarzutów zgłoszonych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

E.M. wniosła w trybie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) zarzut wyrażony w piśmie z dnia 9 listopada 2005r. przeciwko wyłożonemu do publicznego wglądu w dniach 14.10.2005r. - 4.11.2005r. projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu "Kleszczyny", położonego na obszarze miasta S., sprzeciwiając się obniżeniu wartości jej majątku poprzez przeznaczenie w planie dotychczasowej działki budowlanej na działkę przeznaczoną pod zabudowę tylko w części. Ponadto zarzuciła Urzędowi Miasta i Gminy brak działań zmierzających do przedstawienia konkretnych propozycji naprawczych odnośnie działki zamiennej o nie niższym niż dotychczasowy standardzie tj. powierzchni 2011m2 i przeznaczonej w całości pod budownictwo oraz propozycji odszkodowania na zakup działki o podobnych parametrach po cenie rynkowej.

Rada Miejska uchwałą Nr [...] z dnia [...] w części zawartej w § 15 oraz § 17 ust. 1, 2 i 8, odrzuciła powyższy zarzut w całości. W uzasadnieniu faktycznym podniesiono:

E.M. w wystąpieniu z datą wpływu 25.07.2005r. kwestionowała ustalenia przyjęte w wyłożonym w dniach 20.06.2005r. - 11.07.2005r. do publicznego wglądu projekcie planu w odniesieniu do działek nr ewid. 3592/11 i 3592/19, które zakupiła z przeznaczeniem pod budownictwo jednorodzinne, uzyskując zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Miasta i Gminy z dnia [...] znak: [...] stosowne zapewnienie o takim przeznaczeniu działek. W związku z tym jej oczekiwania sprowadzały się do uzyskania od gminy działki zamiennej pod zabudowę jednorodzinną o powierzchni 2011m2 lub odszkodowania w wysokości ceny rynkowej działki o takich walorach.

Udzielając odpowiedzi na zarzut, Burmistrz Miasta i Gminy S. w piśmie z dnia [...] znak: [...] stwierdził, że zarzut w części jest uzasadniony, albowiem w dacie wydania zaświadczenia należało podać informację o przystąpieniu do sporządzenia nowego planu, który przesądzi szczegółowe zagospodarowanie terenu "Kleszczyny". Jednocześnie organ wskazał, że rekompensata o jaką wnosi E.M. jakkolwiek pozostaje w związku z planem miejscowym to jednak wykracza poza jego ustalenia i nie może być rozpatrywana w trybie przewidzianym dla protestów i zarzutów.

Kolejny projekt planu wyłożony do publicznego wglądu w dniach 14.10-4.11.2005r. przeznaczał działki nr ewid. 3592/11 i 3592/19 pod zabudowę jednorodzinną z udziałem zieleni w częściach nadających się do tego celu. Z tymi zmianami E.M. nie zgodziła się podtrzymując swój wcześniejszy zarzut i dodatkowo uzupełniając go stanowiskiem wyrażonym w piśmie z dnia 9 listopada 2005r.

Odrzucając zarzut E.M. Rada Miejska w S. podniosła taką samą argumentację jak wyrażoną w piśmie Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] znak: [...]. Nadto w uzasadnieniu prawnym uchwały wskazano, że postępowanie w niniejszej sprawie prowadzone było wedle przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Na podstawie art. 4 ust. 1, art. 1 ust. 2 oraz art. 2 ust. 1 tej ustawy kompetencja w zakresie ustalania przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu oraz wymogi jakie muszą być uwzględnione w zagospodarowaniu przestrzennym należy do zadań własnych gminy. Uprawnienia władcze gminy znajdują uzasadnienie także w przepisach art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), stosownie do którego, do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (mieszkańców gminy), między innymi obejmujące sprawy ładu przestrzennego. Kwestie dotyczące rekompensaty w przypadku zmian spowodowanych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego reguluje art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przy czym koniecznym warunkiem zastosowania tego przepisu jest uchwalenie planu miejscowego, a ta sytuacja jeszcze nie nastąpiła.

Strona 1/5