Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Brachel-Ziaja Sędziowie: NSA Andrzej Niecikowski WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2011 r. sprawy z wniosku Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie z dnia 16 listopada 2010 r. w przedmiocie uzupełnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 września 2010 r. wydanego w sprawie ze skargi Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 13 października 2009 r. nr SKO.73/5064/2009/ZP w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uzupełnia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 września 2010 r. sygnatura akt II SA/Kr 12/10 w ten sposób, że dodaje punkt III o treści: określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 21 września 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 12/10, po rozpoznaniu skargi Akademii [...] w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2009 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w ww. wyroku zasądził również na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania.
Akademia [...] otrzymała odpis wyroku z uzasadnieniem w dniu 2 listopada 2010 r. i dnia 16 listopada 2010 r. złożyła wniosek o uzupełnienie, w trybie art. 157 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ww. wyroku poprzez wskazanie, w jakim zakresie zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane.
W uzasadnieniu tego wniosku podano, że zgodnie z art. 152 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w razie uwzględnienia skargi sąd z urzędu określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt nie może być wykonywany. Wobec uchylenia obu decyzji spełnione zatem są warunki do orzeczenia o wstrzymaniu wykonania, a brak takiego wstrzymania może prowadzić do wydania na ich podstawie pozwolenia na budowę i zrealizowania inwestycji, co z kolei spowoduje nieodwracalne skutki prawne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Strona, stosownie do art. 157 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w skrócie jako "P.p.s.a.", może w ciągu 14 dni od daty otrzymania wyroku zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd administracyjny nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Zgodnie z art. 152 P.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
W literaturze nie ma pełnej zgodności co do obowiązku zamieszczania rozstrzygnięcia co do wstrzymania wykonalności danego aktu, w przypadku jego uchylenia (a wiec uwzględnienia skargi). Z jednej strony wskazuje się, że w takiej sytuacji (uwzględnienia skargi), rozstrzygnięcie o wstrzymaniu wykonania stanowi obligatoryjny element każdego takiego wyroku i należy je umieścić w wyroku niezależnie od tego, czy wcześniej wstrzymano wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności w drodze postanowienia (tak W. Ryms, Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Zagadnienia wybrane, Warszawa 2003). Z drugiej strony podnosi się, że obowiązek zamieszczania tego rozstrzygnięcia dotyczy tylko takich aktów administracyjnych, które podlegają wykonaniu (R.Sawuła, Stosowanie art. 152 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zagadnienia wybrane, Państwo i Prawo 2004 r., z. 8, s. 71).
Orzecznictwo sądowe natomiast zasadniczo prezentuje dość jednolite stanowisko, którego wyrazem jest pogląd zawarty już w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2004 r., sygn. akt OSK 591/04, opub. w ONSAiWSA 2004, nr 2, poz. 32, zgodnie z którym w wypadku stosowania art. 152 P.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi na decyzję chodzi o wykonalność decyzji w szerokim znaczeniu, podobnie jak szerokie znaczenie ma "wykonanie decyzji" w rozumieniu art. 130 § 1 i 2 K.p.a.
Zawarty w art. 152 P.p.s.a. zwrot "w razie uwzględnienia skargi Sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie akt lub czynność nie mogą być wykonane", należy interpretować więc jako synonim określenia "czy i w jakim zakresie zawieszona jest moc (skutek prawny) aktu lub czynności". W tej sytuacji to, czy decyzja utrzymująca w mocy decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu oraz sama decyzja ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu poddają się wykonaniu w sensie czynienia użytku z uprawnienia bądź wypełnienia obowiązku z nich wynikających nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, o którym stanowi art. 152 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd w tej sprawie przyjął, że wyrok z dnia 21 września 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 12/10 należy uzupełnić o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, czyli w tej sprawie zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2009 r. Zgodnie bowiem z art. 152 P.p.s.a. sąd określa, czy zaskarżony akt administracyjny podlega bądź nie podlega wykonaniu, skarga zaś w tej sprawie mogła być skutecznie wniesiona przez stronę skarżącą tylko co do decyzji organu II instancji. Wstrzymanie zaś wykonania decyzji organu II instancji oznacza, że decyzja organu I instancji również nie podlega wykonywaniu, a to dlatego, że nie działają skutki decyzji organu odwoławczego.
Mając powyższe na uwadze sąd orzekł, na podstawie art. 157 § 1 i 3 P.p.s.a. w związku z art. 153 P.p.s.a.