Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) WSA Mirosław Bator Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2012 r. prawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków- Prądnik Biały na uchwalę Rady Gminy Jerzmanowice-Przeginia z dnia 27 września 1999 r., nr XVII/74/99 w przedmiocie warunków przyłączenia do gminnej sieci wodociągowej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały
W dniu 27 września 1999 r. Rada Gminy Jerzmanowice-Przeginia podjęła uchwałę Nr XVII/74/99 w sprawie zmiany uchwały Nr VIII/43/99 Rady Gminy Jerzmanowice-Przeginia z dnia 8 marca 1999 r. w sprawie przyłączenia do gminnej sieci wodociągowej.
Uchwała ta w § 1 zmieniła uchwałę z dnia 8 marca 1999 r. w ten sposób, że jej § 2 otrzymał treść: "Wysokość opłaty przyłączeniowej za każdy przyłącz do działki wynosi 800 zł.".
Rada Gminy Jerzmanowice-Przeginia uchwałą z dnia 26 listopada 2009 r. Nr XLI/200/09 uchyliła ww. uchwałę z dnia 8 marca 1999 r.
Prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków-Prądnik Biały w Krakowie pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na ww. uchwałę Nr XVII/74/99 Rady Gminy Jerzmanowice-Przeginia. Jako podstawę do wniesienia skargi Prokurator wskazał art. 8, art. 50 § 1 i art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Prokurator zarzucił przedmiotowej uchwale naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej, poprzez wydanie jej z naruszeniem podanych przepisów i bez podstawy prawnej w zakresie nałożenia obowiązku ponoszenia opłat w kosztach budowy wodociągu.
W oparciu o powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta bez podstawy prawnej. Ani przepisy ustawy o samorządzie gminnym, ani ustawy o gospodarce komunalnej nie stanowiły upoważnienia do podjęcia zaskarżonej uchwały.
Podstawą do podjęcia uchwały nie mógł być art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, który wprawdzie określa, że zadaniem samorządu gminnego jest zaspokajanie potrzeb zbiorowych, w tym w zakresie wodociągów, ale jest to przepis prawa ustrojowego. Nałożenie zaś zaskarżoną uchwałą opłaty przyłączeniowej musi posiadać właściwe upoważnienie w przepisie prawa materialnego. Zawarte w zaskarżonej uchwale przepisy nie mogą stanowić podstawy do nałożenia obowiązku ponoszenia opłat za podłączenie do gminnych sieci wodociągowych.
W ocenie strony skarżącej zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż nosi znamiona aktu prawa miejscowego, tzn. posiada cechę ogólności - generalności, abstrakcyjności, określa adresata - poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy, dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do obliczenia i ustalenia wysokości opłaty za każdorazowe podłączenie się do gminnej sieci wodociągowej.
W dalszej części skargi wskazano, że w polskim systemie prawnym żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących.
Prokurator podniósł, że ustalona zakwestionowaną uchwałą opłata ma cechy jednostronnie nałożonej na obywateli daniny publicznej. Była ona wymuszana obowiązującymi standardami życiowymi. Tymczasem w okresie uchwalania przedmiotowej uchwały nie było przepisów ustawowych, które upoważniałyby gminę do wprowadzenia takiej opłaty. Zaskarżona uchwała nie określa zasad korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Również art. 4 ustawy o gospodarce komunalnej nie stanowi podstawy do ustalenia powszechnie obowiązującej na terenie gminy opłaty przyłączeniowej. Zarzucono również Radzie Gminy naruszenie art. 84 Konstytucji RP poprzez nałożenie na obywateli ciężarów nie na podstawie ustawowej, ale na podstawie uchwały.