Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Podolany stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: WSA Mariusz Kotulski WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej z dnia 15 września 2011 r. nr XI/102/2011 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Podolany stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w Kalwarii Zebrzydowskiej w dniu 15 września 2011 r. podjęła uchwałę nr XI/102/2011 z w sprawie zmiany "Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego wsi Podolany".

Uchwałę tę skargą z dnia 20 grudnia 201r., działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaskarżył Wojewoda Małopolski, wskazując, że złożoność zakresu zaskarżenia oraz konieczność gruntownej analizy dokumentacji planistycznej, skutkowała niemożnością wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w ustawowo określonym terminie.

Wojewoda zarzucił naruszenie trybu sporządzania zmiany planu, poprzez niespełnienie wymogu artykułu 17 pkt. 10 ustawy o planowaniu gospodarowaniu przestrzennym, który stanowi, że burmistrz wykłada projekt planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do publicznego wzglądu na okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym zakresie dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami.

Jak podnosi Wojewoda z dokumentacji planistycznej wynika, że projekt przedmiotowej uchwały wraz prognozą oddziaływania na środowisko wyłożony był przez okres 15 dni tj. od 6 lipca do 20 lipca 2011r. Ponadto Wojewoda wskazał, że z treści ogłoszenia Burmistrza wynikało, że dyskusja publiczna odbędzie się dnia 19 lipca 2011r., podczas gdy została ona przełożona na dzień 20 lipca 2011r. Wiedzę o tej okoliczności pozyskał Wojewoda od Pana M.Z. , który jednak w dniu 20 lipca 2011r. wziął udział w przełożonej dyskusji połączonej z wizją w terenie.

Zdaniem Wojewody, opisane wyżej nieprawidłowości w karesie trybu sporządzania planu powodują, że zaskarżona uchwała w sposób istotny narusza przywołane przepisy prawa co w pełni uzasadnia wniosek o stwierdzenie jej nieważności, zwłaszcza, że nie da się jednoznacznie wykluczyć, że w przypadku zachowania wymogów proceduralnych dotyczących zagwarantowania czynnego udziału społeczeństwa w procedurze planistycznej, przyjęte ustalenia nie odbiegałyby od tych które ostatecznie zostały uchwalone na mocy kwestionowanej uchwały.

Podniesiono, że procedura planistyczna jest procedurą sformalizowaną, w której ustawa wyznacza zakres i kolejność czynności wymaganych przy sporządzaniu planu miejscowego. Sformalizowane, również w zakresie chronologii podejmowanych działań, uregulowanie tej procedury z jednoczesną sankcją nieważności uchwały w sytuacji istotnego naruszenia trybu uchwalenia planu miejscowego prowadzi do wniosku, że procedura planistyczna służyć ma m.in. ochronie prawa społeczeństwa przy wykonywaniu przez Gminę władztwa planistycznego. Ustawodawca zagwarantował rzeczywistą, a nie pozorną ochronę przez ściśle określoną procedurę oraz skutek jej niezachowania w postaci stwierdzenia nieważności podjętej uchwały.

W odpowiedzi na skargę, Przewodniczący Rady Miejskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej wniósł o jej oddalenie, podnosząc, że skarżący przypisuje nadmierne znaczenie treści ogłoszenia Burmistrza o wyłożeniu projektu zmiany planu wraz z prognozą do publicznego wglądu, a w szczególności zawartemu w nim sformułowaniu o terminie wyłożenia projektu do publicznego wglądu, określonemu na 15 dni (od 6 lipca 2011r. do 20 lipca 2011r.). Określenie tego terminu w powyższy sposób było bowiem rezultatem oczywistej omyłki pisarskiej, zaś projekt planu publikowany był de facto co najmniej przez wymagany ustawowy okres. Podniesiono też, że brak w dokumentacji planistycznej jakichkolwiek dowodów, iż powyższa omyłka skutkowała jakimkolwiek ograniczeniem udziału społeczeństwa w procedurze planistycznej, np. w postaci pisemnego sprzeciwu mieszkańca co do nieudostępnienia mu projektu zmiany planu do wglądu.

Strona 1/6