Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie : Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant : Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 grudnia 2012 r. sprawy ze skarg K.R.-M., Z.M. , S.M. , A.J. , M.K, E.W., M.A. na uchwałę Rady Gminy Zabierzów z dnia 15 czerwca 2012 r. nr XXIII/169/12 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla sołectw Aleksandrowice, Burów, Kleszczów w Gminie Zabierzów I. odrzuca skargę K.R.-M. i Z.M. ; II. uwzględniając skargi S.M. , E.W. , i M.A. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części graficznej planu w zakresie terenu oznaczonego 2ZG oraz w części tekstowej: § 5 ust. 1 pkt 6), § 10 ust. 3 pkt 4) i § 39 - w zakresie terenu 2ZG a w pozostałym zakresie ich skargi oddala; III. oddala skargi A.J. i M.K. IV. zwraca skarżącym K.R.-M. i Z.M. kwotę 300,00 zł (trzysta złotych) tytułem uiszczonego wpisu; V. zasądza od Wójta Gminy Zabierzów na rzecz S.M. , E.W. i M.A. , kwoty po 560,00 zł (pięćset sześćdziesiąt złotych) na rzecz każdego z nich tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Gminy Zabierzów w dniu 15 czerwca 2012r. podjęła uchwałę nr XXIII/169/12 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla sołectw Aleksandrowice, Burów, Kleszczów w Gminie Zabierzów.
Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przez Z..M. K.R. -M. , S.M. M.A. A.J. M.K. i E.W. ..
Z.M. i K.R.-M. zaskarżyły przedmiotową uchwałę w części dotyczącej działek nr [...] ,[...] ,[.,..] , obręb ewidencyjny [...] , w Burowie i zarzuciły jej naruszenie:
- art. 1 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez określenie przeznaczenia ww. nieruchomości, jako wyłączonych spod zabudowy i jako nieruchomości rolnych, mimo że nie istnieją obiektywne przesłanki uzasadniające takie ograniczenie w prawie ich zagospodarowania;
- art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie, że uzgodnienie Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego ma przesądzające znaczenie dla treści uchwały, podczas, gdy powołany przepis przewiduje, że prowadzenie polityki przestrzennej należy do zadań własnych gminy;
- art. 9 ust. 4 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z uwagi na określenie przeznaczenia ww. nieruchomości jako nieruchomości rolnych, podczas gdy Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy przewiduje, że jest to teren oznaczony jako MNw - tereny z przewagą zabudowy mieszkaniowej i jednorodzinnej, a tym samym poprzez wprowadzenie treści zaskarżonej uchwały naruszającej ustalenia Studium;
- art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez odrzucenie uwag wnioskodawców bez przedstawienia rzeczywistego uzasadnienia takiego rozstrzygnięcia zawierającego podstawę prawną oraz faktyczną przesądzającą o konieczności wprowadzenia rolnego przeznaczenia ww. nieruchomości.
Z.M. i K.R. -M. wniosły o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działek nr [...] ,[...] ,[...] , obręb ewidencyjny [...] , położonych w Burowie oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi wskazały, że są właścicielkami nieruchomości oznaczonych jako działki nr [...] ,[...] ,[...] , a więc posiadają interes prawny we wniesieniu skargi w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Skarżące podały, że ich nieruchomości stanowią zwarty teren o kształcie prostokąta i są położone w Burowie przy drodze publicznej oznaczonej jako działka nr [...]. W Studium nieruchomości te opisane są jako MNw, czyli tereny z przewagą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wyznaczone warunkowo. Są to tereny obejmujące tereny zabudowy nowo wyznaczone w Studium położone w obszarach przewyższających powierzchnie poziome określone w aktualnej dokumentacji rejestracyjnej lotniska Kraków - Balice. Ze względu na wymogi określone przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego dotyczące tych terenów - ich przeznaczenie do zainwestowania pozostawiono do zweryfikowania i uściślenia na etapie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla terenów MNw wskazano parametry i wskaźniki zabudowy jak dla terenów MN z zastrzeżeniem, że zostaną one ostatecznie ustalone (szczególnie w zakresie wysokości budynków) na etapie powstawania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego po uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Skarżące podały też, że występowały o ustalenie warunków zabudowy umożliwiające budowę domów jednorodzinnych na terenie nieruchomości, lecz decyzje takie nie zostały wydane z uwagi na zawieszenie postępowania ze względu na opracowanie planu. Jednakże skarżące uzyskały szereg uzgodnień, z których wynikało, że na ich nieruchomościach możliwa jest budowa domów mieszkalnych. Ponadto w dniu 5 lutego 2009r. Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego uzgodnił projekt decyzji o ustaleniu warunków zabudowy przewidującej budowę pięciu budynków jednorodzinnych na ww. nieruchomościach o wysokości całkowitej do 9 m nad poziom terenu. W piśmie tym stwierdzono, że "lokalizacja planowanej inwestycji znajduje się na terenie przeszkody rozległej, jednakże nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla ruchu cywilnych statków powietrznych". Skarżące podkreśliły, że podczas prac nad planem miejscowym konsekwentnie wnosiły o wyrażenie zgody na zabudowę ich nieruchomości domami jednorodzinnymi, lecz uwagi te zostały odrzucone z powodu wytycznych przedstawionych przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz jego uzgodnienie projektu planu, który wykluczał zabudowę nieruchomości skarżących. Skarżące zarzuciły, że w rozstrzygnięciu uwag nie wskazano, jakie przepisy przewidują zakaz lokalizacji budynków o wysokości do 9 m na nieruchomościach skarżących. Z.M. i K.R.-M. podały, że 14 czerwca 2012r. wezwały Radę Gminy Zabierzów do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę treści zaskarżonej uchwały w sposób umożliwiający zabudowę ich nieruchomości, lecz do dnia wniesienia skargi (10 sierpnia 2012r.) nie otrzymały odpowiedzi. Skarżące podniosły, że treść rozstrzygnięć uwag do projektu planu wskazuje, że podstawą odmowy uwzględnienia wniosków skarżących było stanowisko Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zgodnie z którym nieruchomości skarżących powinny zostać niezabudowane. Skarżące zarzuciły, że ani art. 87 Prawa lotniczego ani przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2003r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska nie ustanawiają zakazu zabudowy nieruchomości skarżących, które są położone w odległości ok. 3 km od lotniska i nie leżą w linii podejścia lub wznoszenia, lecz w bok od pasa startowego lotniska. Co więcej, znajdują się one w bezpośrednim sąsiedztwie lasów, w których drzewa sięgają wysokości kilkunastu metrów. Dlatego, zdaniem skarżących, zabudowa jednorodzinna ich nieruchomości nie może stwarzać ani powiększać przeszkody lotniczej. Zatem przewidziane w zaskarżonej uchwale przeznaczenie nieruchomości skarżących w sposób bezzasadny ogranicza prawa właścicielskie, zwłaszcza że w odległości znacznie bliższej w stosunku do lotniska oraz na otaczających lotnisko wzniesieniach znajdują się liczne zabudowania. Skarżące zarzuciły, że Rada Gminy Zabierzów nie dokonała samodzielnej analizy istniejących uwarunkowań oraz nie rozważyła celowości podejmowanych rozwiązań, lecz bezkrytycznie powtórzyła opinię Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, która z kolei nie odwoływała się do skonkretyzowanego przepisu prawa, a jedynie do dokumentacji rejestrowej lotniska oraz była sprzeczna z wcześniejszym stanowiskiem tego samego organu. Skarżące podkreśliły, że Studium wyraźnie dopuszcza na nieruchomościach skarżących lokalizację budynków mieszkaniowych, pozostawiając jedynie szczegółowe parametry tej zabudowy do uzgodnienia z Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Zatem niedopuszczalnym jest przyjęcie rolnego przeznaczenia tych nieruchomości, a miejscowy plan powinien wyłącznie określać intensywność zabudowy oraz jej wysokość.