WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 lutego 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Małgorzata Brachel-Ziaja Sędziowie : AWSA Wojciech Jakimowicz (spr.) AWSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant : Edyta Domagalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2006 r. sprawy ze skargi J.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2002 r. Nr [...] w przedmiocie renty socjalnej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego J.R. kwotę 10 (dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] maja 2002r., sygn. akt: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania J.R. przebywającego w Zakładzie Karnym w T. od decyzji wydanej z upoważnienia Rady Miejskiej w O. przez Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] marca 2002 r., znak: [...], którą uchylono z dniem 1 stycznia 2002r. własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2000r., znak: [...] dotyczącą renty socjalnej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że decyzją z dnia [...] marca 2002r. organ l instancji uchylił z dniem 1 stycznia 2002r. własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2000r., znak: [...] dotyczącą przyznania J.R. renty socjalnej. W podstawie prawnej podjętego rozstrzygnięcia powołano przepisy art. 28 i art. 43 ust. 2a ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej, zaś w uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż na podstawie art. 28 cytowanej wyżej ustawy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2002r.: "Osobie samotnej uprawnionej do renty socjalnej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, przysługuje 30% przyznanego świadczenia". Natomiast J.R. przed osadzeniem w Zakładzie Karnym prowadził wspólne gospodarstwo domowe z matką, a ponadto w czasie odbywania kary zawarł związek małżeński i utrzymuje stałe kontakty z żoną i dzieckiem, w związku z czym nie posiada statusu osoby samotnej.
Od decyzji organu l instancji odwołał się J.R. podnosząc, iż nie zgadza się z decyzją uchylającą mu prawo do otrzymywania renty socjalnej. Skarżący stwierdzał, iż orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w O. z dnia 28 lutego 2000r. został zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, przy czym ustalono, że niepełnosprawność datuje się od 1974r., a więc przed ukończeniem 18-go roku życia. Odwołujący podnosił, że od momentu przyznania renty socjalnej jego status fizyczny, prawny i cywilny nie uległ zmianie. Już wtedy był w związku małżeńskim i miał dziecko. J.R. podnosił również, że w decyzji MOPS podaje fakt, iż wcześniej, przed pobytem w zakładzie karnym, prowadził wspólne gospodarstwo domowe z matką, który to fakt nie ma obecnie znaczenia, ponieważ przebywając w zakładzie karnym jest osobą samotną. Skarżący podnosi, że nie może liczyć na pomoc finansową ze strony rodziny, a leczenie jego schorzenia wymaga dużych nakładów finansowych. Po decyzji MOPS odwołujący się pozbawiony został możliwości dalszego leczenia, ponieważ zakład karny nie jest w stanie zaopatrywać go we wszystkie niezbędne leki. W związku z tym odwołujący uważa decyzję MOPS za bardzo krzywdzącą.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że zgodnie z art. 27a ust. 1 ustawy o pomocy społecznej renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu inwalidztwa powstałego przed ukończeniem 18 roku życia, niezależnie od dochodu, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2000r. organ l instancji przyznał J.R. z dniem 31 marca 2000r. do dnia 28 lutego 2003r. rentę socjalną w kwocie 348 zł. Jednak z uwagi na fakt odbywania kary pozbawienia wolności orzeczono, że zainteresowanemu przysługuje 30% przyznanego świadczenia, tj. kwota 104,40 zł, na podstawie obowiązującego wówczas przepisu art. 28 cytowanej wyżej ustawy, który stanowił, że osobie, o której mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 oraz w art. 27a ust. 1 i 2, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, przysługuje 30% przyznanego świadczenia.