Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Nowym Wiśniczu w sprawie: zatwierdzania taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków stwierdza nieważność § 3 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Paweł Darmoń (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Bochni na uchwałę Rady Miejskiej w Nowym Wiśniczu z dnia 28 czerwca 2013 r., Nr XXV/243/13 w sprawie: zatwierdzania taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków stwierdza nieważność § 3 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/7

Prokurator Rejonowy w Bochni wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na a uchwałę Nr XXV/243/13 Rady Miejskiej w Nowym Wiśniczu z dnia 28 czerwca 2013r. w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków, w części dotyczącej § 3 stanowiącego o opłacie wynikającej z kosztów przeprowadzenia prób technicznych przyłączy wybudowanych przez odbiorców usług. Zarzucił jej naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r. poz. 594 z poz. zm.) i art. 24 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2006r. Nr 123 poz. 858 z późn. zm.), poprzez uznanie, ze przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia na mieszkańców w drodze uchwały Rady Gminy obowiązku ponoszenia opłat za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Na podstawie tych zarzutów i w oparciu o art. 147 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części tj. w zakresie § 3 uchwały.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym i art. 24 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. W powyższej uchwale postanowiono m.in., że: "zatwierdza się przedstawione przez Zakład Usług Komunalnych w Nowym Wiśniczu stawki opłat wynikające z kosztów przeprowadzenia prób technicznych przyłączy wybudowanych przez odbiorców usług:

- urządzenia wodociągowego - 100 zł,

- urządzenia kanalizacyjnego - 100 zł,

- urządzenia wodociągowego i kanalizacyjnego - 180 zł.

Powołane przepisy nie mogą w ocenie skarżącego stanowić podstawy do nałożenia w drodze uchwały Rady Gminy obowiązku uiszczenia stosownej opłaty, jako kosztu przyłączenia do sieci wodociągowej, na który składają się koszty przeprowadzenia prób technicznych przyłącza wybudowanego przez odbiorcę.

Prokurator wskazał, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, posiada bowiem cechy ogólności, generalności i abstrakcyjności, określa bowiem adresata poprzez wskazanie jego cech nie wymieniając go z nazwy. Dyspozycja określa postępowanie adresata i ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności, stanowi podstawę do uiszczenia opłat w zamian za włączenie się do sieci wodociągowej (vide wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2002r., sygn. l SA 2160/01, lex nr 81765 z tezy: "...jeżeli akt prawotwórczy (uchwała gminy) zawiera co najmniej jedną normę postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, to jest to akt prawa miejscowego...", (niepublikowany wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2009r., sygn. II S A/Kr 443/03).

Dalej wskazano, że w polskim systemie prawa żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących.

Przepisem takim nie może być powołany na podstawie kwestionowanej uchwały art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 24 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu.

Strona 1/7