Dnia 26 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2014 roku sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej A w Ł. na uchwałę Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 5 grudnia 2012 r. nr LIII/1096/12 w przedmiocie wprowadzenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Łodzi 1. stwierdza nieważność paragrafu 12 ustęp 7 zaskarżonej uchwały, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała w części objętej pkt. 1 nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Rady Miejskiej w Łodzi na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej A w Ł. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
Rada Miejska w Łodzi podjęła w dniu 5 grudnia 2012 r. uchwałę Nr LIII/1096/12 w sprawie wprowadzenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Łodzi (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2013 r., poz. 842).
W dniu 18 września 2013 r. Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. A 52 w Ł. wniosła na tę uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.
Skargę poprzedzało wezwanie do usunięcia naruszenia prawa złożone w dniu 10 lipca 2013 r., które Rada Miejska w Łodzi, uchwałą Nr [...] z dnia 28 sierpnia 2013 r. uznała za niezasadne. Uchwałę tę przekazała Wspólnocie przy piśmie z dnia 5 września 2013 r.
W treści skargi Wspólnota wniosła o uchylenie § 12 ust. 7 Regulaminu, wskazując iż przepis ten nakłada na członków zarządu obowiązki które przekraczają ich uprawnienia wynikające z przepisów ustawy o własności lokali. W uzupełnieniu skargi zawartym w pismach z dnia 23 i 31 października 2013 r. Wspólnota wskazała, iż sprzeczność z prawem, w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) obejmuje sprzeczność postanowień uchwały z jakimkolwiek aktem prawa powszechnie obowiązującego, w tym także z rozporządzeniem, co w konsekwencji oznacza, że również z załącznikiem do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2002 r., nr 100 poz. 908). Podkreśliła, iż pojęcie "właściciela" użyte w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach jest przedmiotem wielu skarg skierowanych do Trybunału Konstytucyjnego. A regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Ł. zawiera w § 1 ust. 1 zapis, że postanowienia regulaminu są interpretowane i stosowane w szczególności w zgodzie z przepisami ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391 ze zm.), powoływanej dalej jako ustawa lub ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zatem jest oczywistą konkluzja, iż uchwałodawca przypisał właścicielowi w skarżonym przepisie regulaminu obowiązki, które w ustawie nie występują (w ustawie obowiązki właścicieli nieruchomości określone są w art. 5). Delegacja ustawowa zawarta w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z pewnością nie oznacza możliwości nakazania wykonania czynności stojących w sprzeczności z zapisem zawartym w art. 22 ust. 3 pkt 6 ustawy o własności lokali.
Rada Miejska w Łodzi w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie. Wyjaśniła, iż uprawnienie dla rady gminy do nałożenia obowiązków wynikających z § 12 wynikają wprost z art. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który deleguje na organ stanowiący gminy, uregulowanie wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości, obejmujących warunki rozmieszczenia pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym. Zdaniem organu podstawą skargi nie jest jednak obowiązek nałożony na właścicieli nieruchomości, poprzez zapis § 12 pkt 7 regulaminu, lecz definicja "właściciela nieruchomości", na co wskazuje uzasadnienie uzupełnienia skargi zawarte w pismach z dnia 23 października 2013 r. i 31 października 2013 r. Zdaniem organu, nawet gdyby istniała niekonstytucyjność przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, to zagadnienie to należy to kompetencji Trybunału Konstytucyjnego, a nie Rady Miejskiej w Łodzi. Rada Miejska w Ł. uchwalając Regulamin działała w ramach swoich kompetencji i obowiązków nałożonych na nią przez art. 40 ustawy o samorządzie gminnym oraz przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Rada Miejska określając obowiązki właścicieli nieruchomości dotyczące zbierania powstałych na terenie nieruchomości (art. 5 ust. 1 pkt 3) i pozbywania się zebranych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych (art. 5 ust. 1 pkt 3a) działała w zakresie wynikającym z art. 4 ust. 2 pkt 2 i kierowała je do właścicieli nieruchomości w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy. Nałożenie zatem na właścicieli obowiązków określonych w § 12 pkt. 7 regulaminu, nie jest sprzeczne z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 zdanie 1 ustawy o samorządzie gminnym. Dodatkowo Rada podniosła, iż zaskarżony przepis § 12 pkt 7 regulaminu nie nakłada na właściciela nieruchomości, w tym przypadku na zarząd wspólnoty mieszkaniowej, obowiązku kupna innej nieruchomości w celu ustawienia pojemników do zbierania odpadów komunalnych. Nie w każdym przypadku, gdy brak jest miejsca na ustawienie pojemników, należy to miejsce uzyskać w drodze kupna innej nieruchomości, może to nastąpić poprzez użyczenie, dzierżawę lub inną czynność prawną. Skorzystanie z innych możliwości nabycia takiej nieruchomości, w tym również wskazanych w zaskarżonym § 12 pkt 7 Regulaminu pozwoli na wypełnienie obowiązku i nie będzie stanowiło dla zarządu wspólnoty czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu w rozumieniu ustawy o własności lokali. W uzupełnieniu odpowiedzi na skargę Rada Miejska podniosła, iż Wspólnota nie wykazała interesu prawnego do zaskarżenia uchwały. Co więcej Zarząd Wspólnoty nie załączył uchwały Wspólnoty przekazującej Zarządowi uprawnienia w tym zakresie, ani też upoważnienia do działania w imieniu Wspólnoty.