Dnia 29 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi S. M. i U. Z. o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywny za niewykonanie wyroku WSA w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 roku w sprawie II SAB/Łd 292/16 1) wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywnę w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 roku w sprawie II SAB/Łd 292/16; 2) stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) przyznaje od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz skarżących S .M. i U. Z. sumy pieniężne w kwotach po 1.000 (jeden tysiąc) złotych dla każdego z nich; 4) zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz S. M. kwotę 200 (dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. A.B.
U. Z. i S. M. wnieśli skargę na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 roku, sygn. II SAB/Łd 292/16 domagając się:
1. wymierzenia organowi grzywny;
2. przyznania na rzecz skarżących sum pieniężnych w wysokości nie niższej niż po 10.000 zł;
3. zasądzenia na rzecz skarżących zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W motywach skargi jej autorzy wskazali, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2017 roku, sygn. II SAB/Łd 292/16 zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] do wydania aktu w terminie 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. Orzeczenie uprawomocniło się dnia 17 czerwca 2017 roku. W zakreślonym przez Sąd terminie organ aktu nie wydał, co więcej nie wydał go do dnia wniesienia skargi pomimo, że od uprawomocnienia się wyroku upłynął okres ponad 8 miesięcy.
Skarżący w dniu 26 lutego 2018 roku wezwali organ do wykonania ww. wyroku, po czym w dniu 27 lutego 2018 roku skierowali skargę w tym przedmiocie.
Organ swoim działaniem lekceważy orzeczenia Sądu, co uzasadnia przyznanie skarżącym sum pieniężnych w kwocie nie niższej niż po 10.000 zł dla każdego ze skarżących. Przyznanie takich kwot - zdaniem skarżących - znajduje uzasadnienie w kolejnym okresie zwłoki w wykonaniu przez organ zobowiązania nałożonego przez Sąd, przy jednoczesnym braku jakiejkolwiek reakcji organu w prowadzonym postępowaniu.
Jak następnie podkreślili skarżący, po 7 latach prowadzenia postępowania okazuje się, że organ albo nie podejmuje żadnych, albo podejmuje czynności w formie poigrywania sobie prawami skarżących i samym prawem. Postępowanie w sprawie trwa dłużej niż jest to konieczne do wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Organ nie podejmuje czynności procesowych zgodnie z zasadą szybkości postępowania, a te które podjął mają charakter pozorny i jak się okazuje sprowadzające postępowanie do punktu wyjścia.
Skarżący wyrazili także swoje niezadowolenie z wysokości dotychczas przyznawanych sum pieniężnych, bowiem - w ich ocenie - przyznanie kwoty 700, czy 1.500 zł nie rekompensuje im poniesionych strat i szkód, ani nie odnosi skutku w zakresie zmobilizowania organu do załatwienia sprawy. Dla skarżących wspomniane kwoty nie są rekompensatą za pozbawienie go obywatelskich praw konstytucyjnych przez konstytucyjny organ państwa. Skarżący domagają się zasądzenia na ich rzecz kwot pieniężnych w wysokości nie mniejszej niż po 10.000 zł uważając, że taka kwota będzie stanowiła realną rekompensatę za pozbawienie ich godności, praw konstytucyjnych i wieloletnie upokorzenia, jakimi są darzeni wskutek zachowania organu administracji państwa przez okres ponad 7 lat.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] wniósł o jej oddalenie. W motywach stanowiska organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania wskazując w konkluzji, iż organ postanowieniem z dnia [...], nr [...] nałożył na A S.A. obowiązek wykonania ekspertyzy (wraz z jednoznacznym określeniem sposobu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości) stanu technicznego przyłącza elektroenergetycznego, zbierał materiał dowodowy i stosował środki przymusu względem inwestora, który uchylał się wykonania ww. postanowienia.