Dnia 9 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.), Protokolant Asystent sędziego Marcin Olejniczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 roku przy udziale - sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...], nr [...]; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi B. Z., prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. [...] kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych, obejmującą należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oraz 17 (siedemnaście) złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezydent Miasta P. odmówił J. K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego na żonę B. K.
Uzasadniając powyższą decyzję organ pierwszej instancji przytoczył treść art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. - Dz.U. z 2006r., nr 139, poz. 992 ze zm.) oraz wskazał na okoliczność pozostawania przez B. K. w związku małżeńskim.
W odwołaniu od tej decyzji J. K. podniósł, iż art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych jest niezgodny przynajmniej z art. 31 ust. 1 i 2 oraz art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. W 2005r. jego żona uległa nieszczęśliwemu wypadkowi i od tej chwili się nią opiekuje. Świadczenie emerytalne ani zasiłek stały mu nie przysługują. Nie spełniał także warunków do otrzymania przydziału na samochód dla niepełnosprawnego w ramach programu PEFRON "bezpieczny dojazd". Otrzymał jedynie pomoc w formie zasiłku celowego w lutym 2010r. i dodatku mieszkaniowego. Razem z żoną muszą się utrzymać z jej renty, która od dnia 1 marca 2010r. wynosi 984,78 zł razem z dodatkiem pielęgnacyjnym i ta kwota musi im wystarczyć na leki, środki czystości, pampersy.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że zaskarżona decyzja została wydana prawidłowo i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne, co do zasady, nie przysługuje osobie pozostającej w związku małżeńskim. O świadczenie rodzinne mogą się ubiegać poza rodzicem lub opiekunem faktycznym inni członkowie rodziny, na których zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny i tym samym nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż J. K. pozostaje w związku małżeńskim z B. K. W wyroku z dnia 18 lipca 2008r., sygn. akt P 27/07 Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim uniemożliwia nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym osobie zdolnej do pracy, niezatrudnionej ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym członkiem rodziny, jest niezgodny z art. 32 ust.1 Konstytucji RP. Zatem nieuzasadnione jest pominięcie wśród osób uprawnionych do pobierania świadczenia pielęgnacyjnego osób innych niż rodzice, które obciąża obowiązek alimentacyjny wobec członka rodziny, legitymującego się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił również, iż na małżonkach zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym ciąży obowiązek wzajemnego wsparcia i pomocy, w tym materialnego w wypadku niedołęstwa czy choroby. Z tego punktu widzenia nie sposób w całości przerzucać na państwo zobowiązań o charakterze prawnorodzinnym. Ponadto, ani organ pierwszej instancji, ani organ odwoławczy jakim jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie są organami stanowiącymi prawo, lecz je stosującymi, zatem są obowiązane do stosowania przepisów prawa zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Przepisy prawa określające warunki przyznawania świadczenia i zasady jego wypłaty zostały sformułowane przez ustawodawcę w sposób· kategoryczny i jednoznaczny, nie przewidując żadnych wyjątków i nie dając organom administracji publicznej możliwości orzekania na podstawie uznania administracyjnego. Zatem ani organ pierwszej instancji, ani też orzekające w niniejszej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. nie są władne do przyznania świadczenia wbrew obowiązującym regulacjom.