Przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ jak i przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze /Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm./ nie dają podstawy do różnicowania sytuacji prawnej pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze lub w szczególnych warunkach w zakresie przysługujących im uprawnień, w zależności od tego, czy pracę wykonywali w przedsiębiorstwie państwowym, czy też prywatnym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zdzisława Ć. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł. z dnia 7 maj 1999 r. (...) w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy Ł.-W. z dnia 4 stycznia 1999 r. (...); (...).
Decyzją z dnia 7 maja 1999 r., (...), Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł., po rozpatrzeniu odwołania Zdzisława Ć. od decyzji Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy Ł.-W., z dnia 4 stycznia 1999 r., (...) w przedmiocie przyznania statusu osoby bezrobotnej oraz prawa do zasiłku w wysokości 120 procent zasiłku podstawowego, utrzymał w mocy orzeczenie organu I instancji.
Wymienioną wyżej decyzją, Kierownik Powiatowego Urzędu Pracy Ł.-W., przyznał Zdzisławowi Ć. status osoby bezrobotnej od dnia rejestracji, tj. od dnia 4 stycznia 1999 roku oraz zasiłek od dnia 12 stycznia 1999 r. w wysokości 120 procent zasiłku podstawowego określonego w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1999 4. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.
Kwestionując to rozstrzygnięcie odwołaniem, Zdzisław Ć. zażądał przyznania mu zasiłku przedemerytalnego wywodząc, iż spełnia przesłanki określone w art. 37j przytoczonej wyżej ustawy. Przepracował bowiem ponad 15 lat w szczególnych warunkach, wykonując tę pracę między innymi w prywatnych zakładach.
Utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy przyjął, iż zgodnie z treścią powołanego przepisu art. 37j ust. 1 pkt 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu do okresów zatrudnienia w warunkach szczególnych można zaliczyć tylko okresy pracy uznawane w przepisach emerytalnych za zatrudnienie w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.
Przesłanki, od których spełnienia zależy uznanie określonej pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze /Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm./. Zgodnie z par. 1 tegoż rozporządzenia, ma ono zastosowanie tylko do tych przypadków, w których pracownicy zatrudnieni w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywali pracę w przedsiębiorstwach podległych właściwym ministrom, kierownikom urzędów centralnych, centralnym związkom spółdzielczym oraz w jednostkach organizacyjnych:
- które powstały w drodze przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w inne przedsiębiorstwo, w przedsiębiorstwa, w spółkę lub spółki;
- które zostały przekazane organom samorządu terytorialnego;
- dla których uprawnienia i obowiązki organu założycielskiego przejęli wojewodowie lub inne organy państwowe.
Nie ma zatem podstaw prawnych do stosowania tego rozporządzenia w odniesieniu do pracowników prywatnych zakładów pracy. Oznacza to, iż praca w prywatnym zakładzie, wykonywana nawet na stanowiskach wymienionych w wykazach ustalonych przez właściwych ministrów, nie może być uznana za pracę w szczególnym charakterze lub w szczególnych warunkach. Stanowisko takie wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 sierpnia 1998 r., II SA 733/98.
Powyższe uzasadnia pogląd, iż Zdzisław Ć. nie spełnia przesłanek do przyznania mu zasiłku przedemerytalnego. Zasadnie został mu zatem przyznany zasiłek na ogólnych zasadach, z uwzględnieniem długoletniego okresu zatrudnienia.