Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie asesor WSA Wiesława Achrymowicz, NSA Grażyna Pawlos-Janusz (spr.), Protokolant st. insp. Elżbieta Czarnecka, po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2004 r. sprawy ze skargi J.P. na decyzję Kierownika Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego J.P. 10 / dziesięć/ złotych kosztów postępowania.
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 127 § 3 i art. 151 § 1 pkt 1 kpa , po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek J.P. - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] r. Nr [...] o odmowie uchylenia decyzji własnej z dnia [...]. odmawiającej przyznania uprawnień kombatanckich.
W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia 15 kwietnia 2003r. zarzucał przesłuchanie świadków bez udziału wnioskodawcy J.P..
Zarzut ten jest nietrafny albowiem o wezwaniu świadków S.B, M.O. i A.S. na przesłuchanie został poinformowany sam zainteresowany, jak i Stowarzyszenie [...], które wielokrotnie występowało w imieniu wnioskodawcy.
Na przesłuchanie w dniu 20 sierpnia 2002r. stawił się wyłącznie świadek S.B. W tej sytuacji Urząd pismem z dnia 16 października 2002r. zwrócił się do Urzędu Miasta i Gminy w L. z prośbą o przesłuchanie świadka M.O. o czym powiadomiono J.P.. Zatem zarzut o przeprowadzeniu przesłuchania świadków bez udziału strony nie jest prawdziwy bo niestawienie się strony na przesłuchanie świadka nie może wstrzymać prowadzonego postępowania.
Dołączona przez stronę kopia pisma z dnia 28 grudnia 1944r. nie może mieć wpływu na treść rozstrzygnięcia. Treść tego pisma była znana kierownikowi Urzędu przed wydaniem decyzji z dnia [...]., ale jest to dokument mało wiarygodny. Jest bowiem rzeczą niemożliwą, by ktoś wydał dokument dekonspirujący kilka osób związanych z Armią Krajową w okresie zdecydowanych działań aparatu bezpieczeństwa publicznego wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości R.P. Wydawanie takich dokumentów nie było praktykowane w organizacjach konspiracyjnych, bo ich przejęcie przez Urząd Bezpieczeństwa groziłoby wyrokiem śmierci na osoby w nim wymienione.
Rozstrzygając sprawę wzięto pod uwagę jednoznacznie negatywną opinię Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej z [...]., w której znalazły się zarzuty dotyczące składania oświadczeń przez świadków. Podobne zarzuty pojawiły się podczas przesłuchania świadka S.B.. Również Urząd Ochrony Państwa oraz Centralne Archiwum Wojskowe nie potwierdziły działalności wnioskodawcy w Armii Krajowej, jak i uwięzienia mającego być konsekwencją tej działalności (pisma z [...]marca 1992r. i z [...] maja 1992r.),
W powyższej sytuacji kopia pisma z dnia 28.12.1944 r. złożona przez wnioskodawcę nie podważa dokonanych w sprawie ustaleń i nie daje podstaw do zmiany rozstrzygnięcia.
Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł J.P., domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji.
Zarzucił w skardze, że Kierownik Urzędu naruszył jego prawa do czynnego udziału strony w postępowaniu. Wbrew twierdzeniu decyzji nie zostały mu doręczone zawiadomienia o czasie i miejscu przesłuchania świadków, a zatem nie mógł w tych przesłuchaniach uczestniczyć.
Skarżący zakwestionował także dokonaną przez organ orzekający ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów, a w szczególności nie obdarzenie wiarygodnością treści złożonego przez niego pisma z dnia 28 grudnia 1944 r.