Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy Sitno z dnia 28 czerwca 2004 r. nr XXI/87/04 w przedmiocie określenia wysokości opłaty za przyłączenie do wodociągu gminnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Rada Gminy Sitno w dniu 28 czerwca 2004 r. podjęła uchwałę nr XXI/87/04 w sprawie określenia wysokości opłaty za przyłączenie się do wodociągu gminnego. W § 1 tej uchwały ustalono, że wysokość opłaty za przyłączenie się do wodociągu gminnego, to jest do istniejącej i zmodernizowanej sieci, wynosi 1 000 zł.
Skargę do Sądu na tę uchwałę złożył w dniu 6 listopada 2012 r. Prokurator Rejonowy w Zamościu, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości. Uchwale tej skarżący zarzucił rażące naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, poprzez uznanie, iż przepis ten dawał podstawę do określenia wysokości opłaty za przyłączenie się do wodociągu gminnego. Zdaniem Prokuratora opłaty, o jakich mowa w powyższym przepisie, mogą być tylko ustalonymi urzędowo należnościami, stanowiącymi ekwiwalent za usługę, polegającą na umożliwieniu korzystania z obiektów i urządzeń gminnych, a nie mogą mieć charakteru przymusowego. Opłata za przyłączenie się do wodociągu gminnego, określona zaskarżoną uchwałą, tych wymogów nie spełnia, gdyż jest obowiązkowa dla właścicieli nieruchomości przyłączających się do wodociągu gminnego. Oznacza to, że przedmiotowa uchwała, będąca aktem prawa miejscowego, została wydana bez upoważnienia ustawowego, co winno skutkować stwierdzeniem jej nieważności w całości.
W odpowiedzi na skargę Gmina Sitno podkreśliła, iż uznając zasadność zarzutów podniesionych w skardze, w dniu 20 listopada 2012 r. podjęła uchwałę nr XXVIII/161/2012 w sprawie uchylenia zaskarżonej uchwały. W tej sytuacji, zdaniem Gminy, brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga Prokuratora Rejonowego w Zamościu jest uzasadniona.
W myśl przepisu art. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", prokurator oraz Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wziąć udział w każdym toczącym się postępowaniu, a także wnieść skargę, skargę kasacyjną, zażalenie oraz skargę o wznowienie postępowania, jeżeli według ich oceny wymagają tego ochrona praworządności lub praw człowieka i obywatela. W takim przypadku przysługują im prawa strony.
Z treści przytoczonego przepisu wynika, że prokurator i Rzecznik Praw Obywatelskich nie działają w sprawie we własnym interesie, lecz w interesie ogólnym - ochrony praworządności lub praw człowieka i obywatela. Oznacza to, że decyzja prokuratora o udziale w postępowaniu przed sądem administracyjnym należy wyłącznie do tego podmiotu. Jej słuszność nie podlega ocenie sądu.
Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. nr 7, poz. 39 ze zm.), zadaniem prokuratury jest w szczególności strzeżenie praworządności. W postępowaniu sądowoadministracyjnym prokurator realizuje zadania w zakresie ochrony praworządności, uczestnicząc w tym postępowaniu na podstawie art. 8 i korzystając z uprawnień i instytucji procesowych przewidzianych w tym przepisie.