Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi E. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r., Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie zwrotu świadczenia nienależnie pobranego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] wydaną z upoważniania Prezydenta Miasta L. przez Kierownika Działu Świadczeń Socjalnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. zażądano od E. W. zwrotu świadczeń nienależnie pobranych, ustalonych decyzją z dnia [...] w wysokości 500 złotych wraz z należnymi odsetkami ustawowymi.
E. W. w dniu 16 lipca 2013 r. (data nadania w placówce pocztowej) wniosła odwołanie. Wyjaśniła w nim, że od wielu lat samotnie wychowuje syna na utrzymanie którego jego ojciec nie przekazuje żadnych środków finansowych. W dniu 25 lipca 2013 r. syn został zatrzymany do dyspozycji prokuratora i obecnie przebywa w areszcie śledczym. W zaistniałej sytuacji musiała ustanowić dla niego adwokata z wyboru, z czym łączy się konieczność ponoszenia kosztów jego ustanowienia wynoszących 5.000 złotych. Środki finansowe otrzymane z funduszu alimentacyjnego odwołująca się przeznaczyła na opłacenie kosztów ustanowienia adwokata. Aby opłacić te koszty musiała również zaciągnąć kredyt, który obecnie spłaca. Korzystając z zaistniałej sytuacji ojciec jej syna wniósł o wstrzymanie alimentów, o czym nie została poinformowana. W jej ocenie postępowanie takie jest nieetyczne. Krzywdzi matkę samotnie wychowującą dziecko. Wniosła o umorzenie zaległej kwoty, gdyż wraz z synem utrzymuje się z kwoty 1.200 złotych miesięcznie. Jej zdaniem aresztowanie syna i konieczność wynajęcia dla niego adwokata oraz wysokość zarobków przemawiają za uznaniem obowiązku zwrotu środków otrzymanych z funduszu alimentacyjnego za bezpodstawny.
Rozpoznając odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. postanowieniem z dnia [...] stwierdziło uchybienie terminu do jego wniesienia. Kolegium ustaliło, że zaskarżoną decyzję E. W. otrzymała w dniu [...]. Zatem termin do wniesienie odwołania upływał w dniu 13 lipca 2013 r. Odwołanie nadano w placówce pocztowej w dniu 16 lipca 2013 r., co potwierdza data stempla pocztowego, a więc po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia. Przy czym odwołująca nie wniosła o przywrócenie uchybionego terminu. Z tych powodów odwołanie E. W. nie podlega merytorycznemu rozpatrzeniu. Kolegium stwierdziło, że znajdujący się w odwołaniu wniosek o umorzenie należności organ I instancji winien rozpatrzyć w odrębnym postępowaniu.
Skargę na powyższe postanowienie wniosła E. W. Zarzucając organowi odwoławczemu naruszenie art. 57 kpa oraz art. 126 kpa w zw. z art. 107 § 3 kpa domagała się jego uchylenia. W ocenie skarżącej naruszenie powołanych przepisów polegało na błędnym obliczeniu terminu do skutecznego wniesienia odwołania. Na mocy unormowania art. 126 kpa do postanowień stosuje się wymogi wynikające z art. 107 § 2 - 5 kpa Tym samym uzasadnienie faktyczne powinno zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz przyczyn z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Uzasadnienie faktyczne zaskarżonego postanowienia nie spełnia tych wymagań. Zawiera nieprawidłowe ustalenie stanu faktycznego, na podstawie którego orzeczono o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania. Organ odwoławczy przyjął bowiem, że ostatnim dniem terminu do wniesienia odwołania był dzień 13 lipca 2013r., który przypadał w sobotę. W myśl art. 57 § 4 kpa, jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. Wprawdzie na gruncie ustawy o dniach wolnych od pracy sobota nie została zaliczona do dni ustawowo wolnych od pracy, ale w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że należy ją traktować na równi z dniami ustawowo wolnymi od pracy. Ponadto zgodnie z art. 6 kpa organy administracji publicznej są zobowiązane do działania na podstawie przepisów prawa. Nieprawidłowe obliczenie przez Kolegium ostatniego dnia terminu do wniesienia odwołania narusza zasadę zaufania obywatela do organów administracji publicznej i działań przez nie podejmowanych.