Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor (spr.), Sędziowie Jerzy Drwal/asesor WSA/, Grażyna Pawlos-Janusz /sędzia NSA/, Protokolant referent Beata Basak, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. . sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę
Wojewoda decyzją z dnia [...]listopada 2002r. wydaną na podstawie art.138 § 1 pkt 1 kpa po rozpatrzeniu odwołania J.K., utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] sierpnia 2002r. znak: [...] orzekającą o odmowie zwrotu nieruchomości położonej przy ul. B.Ś., oznaczonej jako działka Nr [...] o pow. 796 m2.
W motywach podano, że aktem notarialnym z dnia [...] września 1965 r. J.K. zbyła na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość o pow. 796 m2 położoną w L., przeznaczoną pod budowę osiedla mieszkaniowego "[...]". Wartość nieruchomości została ustalona przez rzeczoznawcę z listy biegłych Prezydium WRN na kwotę 25,384 zł.
Organ I instancji po wszczęciu na wniosek J.K. postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości - ustalił w toku wizji lokalnej, że działka Nr [...], której zwrotu żąda wnioskodawczyni rozdysponowana została pod dwukondygnacyjne garaże (3 części garażowe) z wyasfaltowaną między zespołami garaży powierzchnią. Ich realizacja nastąpiła w latach 60-70-tych, z działki Nr [...] o pow. 796 m2 część oznaczona Nr [...] (obecnie [...]) położona jest pod garażami, zaś oznaczona Nr [...] (aktualnie [...]) stanowi część ul. B. Ś.
Powyższe oznacza, że cel wywłaszczenia jakim była budowa osiedla mieszkaniowego "[...]" został zrealizowany, bowiem realizacja infrastruktury osiedla nie niweczy celu wywłaszczenia.
W tych warunkach organ II instancji odmówił zwrotu J.K. wywłaszczonej nieruchomości, zaś rozpoznający odwołanie organ II instancji podzielił pogląd zaskarżonej decyzji co do braku podstaw do uwzględnienia żądania zwrotu.
Odnośnie żądania wypłaty rekompensaty za wywłaszczoną nieruchomość stwierdzono, że jak wynika z treści aktu notarialnego wnioskodawczyni otrzymała stosowne odszkodowanie i zobowiązanie Skarbu Państwa w tym zakresie zostało wykonane.
Aktualnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) nie przewidują dopłat pieniężnych ani przyznawania działek zamiennych za wywłaszczone wcześniej nieruchomości.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego J.K. wnosiła o uchylenie decyzji obu instancji jako wydanych z naruszeniem przepisów kodeksu postępowania administracyjnego (art. 7,8, 107 kpa).
Skarżąca podnosiła, że przed zawarciem aktu notarialnego domagała się przyznania działki zamiennej za wywłaszczoną nieruchomość i obiecano jej, iż działkę taką otrzyma oprócz odszkodowania - po zakończeniu prac nad dokumentacją prawną osiedla [...].
Skarżąca uważa, że regulacja stanu prawnego osiedla nie jest zakończona do chwili obecnej, a zobowiązanie Skarbu Państwa w stosunku do niej nie zostało zrealizowane.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wnosił o jej oddalenie podtrzymując argumentację zaskarżonej decyzji.
Zwrócono uwagę, że przepisy ustawy z dnia 13 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz.U.Nr 58, poz. 84 z 1961r.) nie przewidywały nadawania działek zamiennych oprócz ustalonego odszkodowania (art. 10 ustawy).
Natomiast regulacja stanu prawnego nieruchomości nie stanowi przesłanki do dokonania jej zwrotu jeśli nieruchomość została wykorzystana na cel związany z wywłaszczeniem.