Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia SO del. Robert Hałabis, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi M. W. i W. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy nakazania wykonania określonych robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz uchyla decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. z dnia [...] r. Nr [...]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących M. W. i W. W. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W piśmie z dnia [...] kwietnia 2007r. adresowanym do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] W. W. domagał się przeprowadzenia kontroli budynku ( bliźniaka ), którego jest współwłaścicielem . W jego ocenie współwłaściciel M. P. zamiast ściany nośnej o szerokości pustaka, co określono w projekcie budowlanym, ścianę tę wybudował jedynie na pól pustaka, natomiast na poddaszu w ogóle zaniechał jej budowy. W tej sytuacji wniósł o zobowiązanie współwłaściciela do wybudowania ściany zgodnie z dokumentacją. Decyzją z dnia [...] października 2007r. Powiatowy Inspektor nadzoru Budowlanego w [...] decyzją z dnia [...] października 2007r. odmówił nakazania wybudowania przedmiotowej ściany nośnej. Organ wyjaśnił, że przeprowadzone w toku postępowania przed organem I instancji oględziny w dniach [...] maja i [...] października 2007 r. oraz kontrola w dniu [...] czerwca 2007 r. wykazały, że grubość ściany szczytowej przedmiotowego budynku jest prawidłowa: na wysokości garażu wykonana jest z cegły pełnej i wynosi 25 cm, natomiast na pozostałych kondygnacjach jest murowana z bloczków belitowych i wynosi 26 cm.
W konsekwencji tych ustaleń organ odwoławczy stwierdził, że skoro roboty zrealizowano na podstawie udzielonego pozwolenia na budowę i bez naruszenia warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, to brak jest podstaw do nałożenia na inwestora - na mocy art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego - obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]. Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2008r. ( II SA/Lu 125/08 ) Wojewódzki Sąd Administracyjny w lublinie uchylił obie decyzje. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Powiatowy Inspektor Nadzoru budowlanego decyzją z dnia [...] września 2008r. ponownie odmówił nakazania wybudowania przedmiotowej ściany nośnej, argumentując podobnie jak poprzedniej decyzji. Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] grudnia 2008r. decyzję tę uchylił. W dniu [...] marca 2009r. organ I instancji jeszcze raz odmówił nakazania wykonania ściany, a organ odwoławczy kolejny raz decyzją z dnia [...] lipca 2009r. decyzję tę uchylił. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 24 listopada 2009r. ( II SA/Lu 579/11 ) oddalił skargę H. P. Na skutek jej skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 maja 2011r. wyrok ten uchylił i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Sąd odwoławczy zauważył, ze H. i M. P. uzyskali pozwolenie na użytkowanie budynku, co przesądza o trybie w jakim może być prowadzone postępowanie w sytuacji stwierdzenia, iż budynek znajduje się w nieodpowiednim stanie technicznym. Art. 51 i art. 66 Prawa budowlanego nie mogą być stosowane zamiennie, dotyczą bowiem innych stanów faktycznych i prawnych. W wyroku z dnia 20 października 2005 r. sygn.akt II OSK 126/05 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż przepis art. 51 Prawa budowlanego nie może stanowić podstawy do wydawania nakazów mających na celu doprowadzenie obiektu budowlanego do właściwego stanu technicznego, bowiem te kwestie reguluje art. 66 Prawa budowlanego. Art. 51 Prawa budowlanego może być stosowany zgodnie z art. 50 ustawy Prawo budowlane w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub 49b ust. 1. Systematyka ustawy Prawo budowlane wskazuje, iż zarówno przywołane przepisy, jak również art. 51 mają na celu doprowadzenie obiektu budowanego do stanu zgodności z prawem. Postępowanie określone w art. 51 Prawa budowlanego kończy się bądź nakazem określonym w art. 51 ust. 1 pkt 1 bądź nakazem uzyskania pozwolenia na użytkowanie, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 51 ust. 3 lub 51 ust. 6 Prawa budowlanego. Z powyższego jasno wynika, zdaniem sądu, iż uzyskanie przez inwestora pozwolenia na użytkowanie obiektu, pozbawia organy możliwości prowadzenia postępowania na podstawie art. 51 Prawa budowlanego nawet wówczas, gdy w ich ocenie obiekt jest w złym stanie technicznym. Nie jest bowiem dopuszczalne prowadzenie postępowania w tym trybie, w sytuacji, gdy takie postępowanie naprawcze było już prowadzone i zakończono je ostateczną decyzją o pozwoleniu na użytkowanie. Skoro decyzja o pozwoleniu na użytkowanie przedmiotowego obiektu nadal jest w obrocie prawnym, wiąże ona organy, jak również Sąd rozpoznający kolejne decyzje wydawane w stosunku do tego obiektu. Wyrokiem z dnia 13 października 2011r. ( II SA/Lu 511/11 ) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, ze wydając zaskarżona decyzję organ administracji nie poczynił ustaleń w zakresie przesłanek określonych w art. 66 Prawa budowlanego i uchylił decyzję organu odwoławczego z dnia [...] lipca 2009r. Z kolei decyzją z dnia [...] lutego 2012r. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] marca 2009r. W uzasadnieniu wyjaśniono, że skoro inwestorzy uzyskali pozwolenie na użytkowanie budynku nie jest dopuszczalne prowadzenia postępowania w tym trybie, a zatem odmowa nałożenia obowiązku w oparciu o art. 51 ust.2 pkt.2 prawa budowlanego była zasadna. Organ podkreślił, że postępowanie w trybie art. 66 tej ustawy jest postępowaniem odrębnym i nie może być rozstrzygane w ramach postępowania wszczętego w sprawie legalności wykonanych robot budowlanych.