Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia SO del. Arkadiusz Mrowiec, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi I. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego za nienależnie pobrane I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta L. decyzją z dnia [...] października 2010 r., nr [...] przyznano I. W. na rzecz osoby uprawnionej - N. P. świadczenie z funduszu alimentacyjnego w wysokości 400 zł miesięcznie na okres od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 września 2011 r.
Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] organ I instancji uznał świadczenia wypłacone I. W. na podstawie powyższej decyzji w okresie od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 30 września 2011 r. w łącznej wysokości 400 zł za nienależnie pobrane.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że po uprawomocnieniu się decyzji z dnia [...] października 2010 r. pozyskał informację, iż I. W. na mocy ugody z dnia [...] sierpnia 2011 r. wyraziła zgodę na uiszczanie przez T. P. zaległych alimentów na rzecz N. P. (na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w L. w XV Wydziale Grodzkim z dnia [...] września 2009 r., sygn. akt sygn. [...]) w kwocie 11.316,78 zł w ratach płatnych do 10-tego dnia każdego miesiąca. Wysokość pierwszej raty, płatnej do dnia 10 sierpnia 2011 r., ustalono na kwotę 216,78 zł, następnych zaś po minimum 200,00 zł.
W konsekwencji powyższej ugody - jak ustalił organ - w okresie zasiłkowym 2010/2011 strona od dłużnika alimentacyjnego otrzymała łącznie kwotę 400 zł, przy czym jednocześnie tytułem świadczeń z funduszu alimentacyjnego pobrała kwotę 4.800 zł.
Organ I instancji podniósł, że w okresie otrzymywania świadczeń z funduszu alimentacyjnego wszelkie kwoty alimentów wyegzekwowane od dłużnika alimentacyjnego w pierwszej kolejności trafiają do gminy, która wypłaca je na poczet zwrotu należności dłużnika z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, aż do ich całkowitego zaspokojenia (organ powołał się w tym względzie na treść art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów). Strona ma zatem do zwrotu taką kwotę nienależnie pobranych świadczeń, jaka trafiłaby do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. jako zwrot należności dłużnika, gdyby kolejność egzekucji określona w powołanym przepisie była zachowana.
W odwołaniu od powyższej decyzji I. W. wskazała, że kwoty przekazane jej przez T. P. w przedmiotowym okresie świadczeniowym stanowiły alimenty zaległe za okres, kiedy jeszcze nie było funduszu alimentacyjnego.
Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] - zaskarżoną w niniejszej sprawie - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy w całości podzielił ustalenia zawarte w decyzji pierwszoinstancyjnej, powielając treść jej uzasadnienia. Stwierdził, że w świetle obowiązujących przepisów oraz poczynionych ustaleń przedmiotowa sprawa została prawidłowo rozpatrzona.
I. W. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na ww. decyzję organu odwoławczego, zarzucając jej:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 2 pkt 7 lit. "d" w zw. z art. 28 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, poprzez niezasadne uznanie świadczeń wypłaconych I. W. z funduszu alimentacyjnego w okresie od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia 30 września 2011 r., w wysokości 400 zł, za nienależnie pobrane, w sytuacji, gdy wbrew twierdzeniom SKO nie otrzymała ona niezgodnie z kolejnością określoną w art. 28 powyższej ustawy zaległych ani bieżących alimentów od T. P., zaś kwoty ustalone w postępowaniu w niniejszej sprawie przekazywane były przez ojca dziecka w wykonaniu wyroku Sądu Rejonowego w XV Wydziale Grodzkim w L. z dnia [...] września 2009 r., sygn. akt [...] oraz ugody z dnia [...] sierpnia 2011 r., tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem (w uzasadnieniu skargi strona podkreśliła dodatkowo, że nie otrzymywała ona ani nie otrzymuje od T. P. żadnych alimentów, o czym świadczy niemożność ich wyegzekwowania przez Komornika Sądowego);