Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie zasiłku okresowego uchyla zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2011r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło uchybienie przez A. M. terminu do złożenia odwołania od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] maja 2011r. w sprawie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
Po doręczeniu w dniu 26 lipca 2011r. powyższego postanowienia A.M. w dniu 27 lipca 2011 r. ( data pieczęci na przesyłce ) wniósł do Kolegium prośbę o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji z dnia [...] maja 2011r. Uzasadniając prośbę wskazał, że niedotrzymanie 14-dniowego terminu do złożenia odwołania spowodowane było jego pobytem w szpitalu od dnia 20 maja do 3 czerwca 2011r. Na dowód swoich twierdzeń załączył kartę informacyjną leczenia szpitalnego z 3 czerwca 2011 r. Zaskarżonym postanowieniem Kolegium odmówiło przywrócenia uchybionego terminu. W uzasadnieniu podano, że zgodnie z art. 58 § 1 i 2 kodeksu postępowania administracyjnego w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Prośbę należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin. Zatem warunkiem przywrócenia terminu jest spełnienie łącznie trzech przesłanek, tj. wniesienie prośby o przywrócenie terminu w terminie siedmiu dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła dochowanie terminu, dokonanie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W ocenie Kolegium skarżący uchybił 7 -dniowemu terminowi do wniesienia prośby o przywrócenie terminu oraz nie uprawdopodobnił braku swojej winy w uchybieniu 14-dniowego terminu do wniesienia odwołania. Odnosząc się do pierwszej przesłanki Kolegium podkreśliło, że według art. 58 §2 k.p.a. podanie zawierające prośbę przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej należy wnieść do właściwego organu w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu natomiast ustanie przyczyny uchybienia terminu to ustanie przeszkody niemożliwej do przezwyciężenia przez zainteresowanego, który dołożył należytej staranności. Jeżeli tą przeszkodą, tak jak w tej sprawie, jest choroba o konkretnie oznaczonych granicach czasowych, to siedmiodniowy termin należy liczyć od następnego dnia jej zakończenia. W rozpatrywanej sprawie poza sporem pozostaje, że przeszkoda, którą skarżący wskazał w swojej prośbie jako powód niedochowania terminu do wniesienia odwołania, ustąpiła z dniem opuszczenia szpitala - 3 czerwca 2011 r., a przyjmując najkorzystniejszy dla skarżącego obrót sprawy - najpóźniej z chwilą, gdy skarżący dokonał tej czynności, tj. w dniu 6 czerwca 2011r., czyli złożenia w organie pierwszej instancji spóźnionego odwołania. W tym też dniu, skoro był w stanie złożyć odwołanie, to tym samym był też w stanie złożyć wniosek o przywrócenie uchybionego terminu. Termin na złożenie prośby o przywrócenie terminu upłynął więc najpóźniej w dniu 13 czerwca 2011r. Wniosek o przywrócenie terminu na złożenie odwołania skarżący nadał natomiast dopiero w dniu 27 lipca 2011r., zatem po terminie. Kolegium zaznaczyło, że wprawdzie w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, według którego, jeżeli strona nie była świadoma uchybienia terminu (była przeświadczona, że dokonała czynności z zachowaniem przepisanego terminu), to wówczas termin do złożenia prośby o jego przywrócenie liczy się od dnia uzyskania przez stronę wiadomości o tym, iż czynności dokonała z uchybieniem terminu, to jednak wobec jednoznacznej treści art. 58 § 2 kpa stanowiska tego nie podzielono. Odnosząc się do przesłanki braku uprawdopodobnienia braku własnej winy w dochowaniu terminu Kolegium podkreśliło, że pobyt w szpitalu sam w sobie nie jest jej potwierdzeniem. Nie wyklucza bowiem on możliwości dokonania czynności procesowej przez stronę, tj. osobistego sporządzenia odwołania i nadania go przez pocztę przez członka rodziny (skarżący ma siostrę, z którą utrzymuje kontakt ), bądź przez inną osobę, zwłaszcza że dolegliwości skarżącego uwidocznione w karcie leczenia szpitalnego, w połowie związane z nadużywaniem alkoholu wskazują, że skarżący nie był obłożnie chory. Skoro w tym zakresie skarżący nie przedstawił takich okoliczności, które wykluczałyby niemożność posłużenia się inną osobą w dopełnieniu czynności procesowej, to tym samym nie uprawdopodobnił, że bez własnej winy nie był w stanie dopełnić obowiązku złożenia odwołania. Poza tym przed przyjęciem do szpitala skarżący miał 7 dni na przygotowanie i wniesienie odwołania, ale tego nie uczynił, choć nie było ku temu przeszkód. Takie zaniechanie działania skarżącego jest przejawem niedbalstwa o własne życiowo sprawy przyznanie świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej - i może tylko świadczyć o winie skarżącego w uchybieniu terminu, a nie o jej braku. Skutkuje to niezachowaniem drugiej z przesłanek przywrócenia terminu.