Dnia 10 lipca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 lipca 2018 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę.
W dniu "[...]"r. (data wpływu do organu) M C F wystąpił do Starosty L z wnioskiem o wydanie, na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tj. Dz.U. z 2015r. poz. 1892, z póżn.zm) dalej jako: u.w.l., zaświadczeń że:
- lokal użytkowy nr "[...]" - lokal funkcjonującej elektrowni wodnej (siłownia "[...]"), położony na działce nr "[...]" i "[...]" w obrębie E M nie jest samodzielnym lokalem użytkowym w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.w.l.;
- lokal użytkowy - lokal po dawnym młynie, położony na działce nr "[...]", "[...]" w obrębie E M nie jest samodzielnym lokalem użytkowym w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.w.l.
Postanowieniem z dnia "[...]"r. nr "[...]" Starosta L odmówił wydania zaświadczenia o żądanej przez wnioskodawcę treści co do lokalu użytkowego nr "[...]" po dawnym młynie. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 219 ustawy z 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1257) zwanej dalej: k.p.a.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że postanowienie to jest wydane po raz kolejny, gdyż wcześniejsze postanowienie organu zostało uchylone postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O (dalej: SKO w O) z dnia "[...]"r. którym stwierdzono niezbędność wykazania przez wnioskodawcę interesu prawnego w uzyskaniu zaświadczenia o niesamodzielności lokalu. Przytoczono treść art. 2 ust. 2 u.w.l. wskazując, że w drodze zaświadczenia organ może potwierdzić jedynie okoliczność, że lokal spełnia wymagania lokalu samodzielnego. Nie przewiduje się możliwości wydania zaświadczenia, które stwierdzałoby, że lokal nie spełnia warunków samodzielnego lokalu mieszkalnego. Reasumując wobec treści art. 217 k.p.a. i art. 2 ust. 3 w zw. z ust.. 2 u.w.l. nie jest możliwe wydanie zaświadczenia o żądanej przez wnioskodawcę treści. Nadto kolejną przesłanką uzasadniająca odmowę wydania zaświadczenia o żądanej treści jest brak wskazania interesu prawnego. Posiadanie takiego interesu oznacza możliwość wskazania przepisu prawa powszechnie obowiązującego, na podstawie którego można skutecznie żądać ochrony ze względu na zaspokojenie własnych potrzeb. W przypadku zaś tego wniosku stwierdzono możliwość istnienia po stronie wnioskodawcy jedynie istnienie interesu faktycznego. Wyjaśniono także, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego co do spełnienia przez lokal kryterium samodzielności skoro, jak wskazano wyżej, art. 2 ust. 2 u.w.l. nie przewiduje on możliwości wydania zaświadczenia o negatywnej treści.
Zażalenie na to postanowienie wniósł pełnomocnik M C F, zarzucając naruszenie art. 217 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie i stwierdzenie, że wnioskodawca nie posiada interesu prawnego w wydaniu zaświadczenia, naruszenie art. 7, 77 i 218 § 2 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w zakresie koniecznym do wydania zaświadczenia, naruszenie art. 8 § 2 k.p.a. poprzez odejście od utrwalonej praktyki, skoro w "[...]"r. organ wydał zaświadczenie, że lokal nie jest samodzielnym lokalem, naruszenie art. 2 ust. 2 u.w.l. poprzez przyjęcie, że organ nie ma możliwości wydania zaświadczenia o żądanej treści.