Dnia 19 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Olsztynie na uchwałę Rady Gminy Kruklanki z dnia 28 marca 2017 r., Nr XX/179/2017 w przedmiocie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Kruklanki w 2017 roku" stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Rada Gminy "[...]" w dniu "[...]" podjęła uchwałę nr "[...]" w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy".
Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), dalej jako: "u.s.g." oraz art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2013 r. poz. 856, z późn. zm.), dalej jako: "u.o.z.".
W skardze, złożonej na powyższą uchwałę do tut. Sądu, Prokurator Prokuratury Okręgowej wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości.
Zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie prawa, tj.: art. 40 ust. 1 w zw. z art. 42 u.s.g. oraz art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 i 2 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1523 z późn. zm.), dalej jako: "u.o.a.n .". Skutkiem nieogłoszenia aktu prawa miejscowego w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest brak możliwości wywołania przez ten akt skutków prawnych w nim zamierzonych. Prokurator wywiódł, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, program opieki nad zwierzętami jest aktem prawa miejscowego podlegającym publikacji w dzienniku urzędowym oraz wymagającym zachowania vacatio legis. Wskazał, że w doktrynie i judykaturze utrwalił się pogląd, w myśl którego jeżeli akt prawotwórczy zawiera co najmniej jedną normę postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, to jest to akt prawa miejscowego. Warunek ten spełnia zaskarżona uchwała. Przykładowo wskazano na postanowienia § 5 ust. 1 pkt 2, § 6 pkt 4, § 7 plt 1 lit. a, § 8 pkt 2, czy § 11 pkt 2 lit. b Programu. Mając na uwadze powyższe, Prokurator stwierdził, że zaskarżona uchwała - jako akt prawa miejscowego - podlegała obowiązkowi ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym, co jest niezbędnym warunkiem jej wejścia w życie.
W odpowiedzi na skargę, organ gminy wskazał, że nie było jednolitego stanowiska zarówno organów nadzoru, jak też orzecznictwa sądów administracyjnych w kwestii, czy programy te stanowią akty prawa miejscowego. Skoro prawie do końca 2017 roku nie było jednolitej praktyki, ani też jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, to nieuprawnione jest stanowisko Prokuratora i twierdzenie o zaniechaniu publikowania przedmiotowej uchwały przez Gminę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.2018, poz. 2107 j.t.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości, w zakresie swojej właściwości, m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2018, poz. 1320 j.t.), dalej"p.p.s.a.", rozstrzyga, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie między innymi w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej. W myśl zaś art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty organów samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej.