Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. C. na czynność Starosty Opolskiego z dnia 18 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za kartę pojazdu 1) uchyla zaskarżoną czynność, 2) zasądza od Starosty Opolskiego na rzecz skarżącego J. C. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest zwrot kwoty 425 zł, stanowiącej część opłaty za kartę pojazdu, uiszczonej przez J. C. w wysokości 500 zł w związku z rejestracją samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:
Wnioskiem z dnia 15 lipca 2011 r. J. C. wystąpił do Starosty Opolskiego o zwrot kwoty 425 zł, stanowiącej część opłaty poniesionej za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Uzasadniając swoje żądanie przedstawił charakter prawny przedmiotowej opłaty, posiłkując się w tym względzie treścią uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 3/07, i podkreślając, że jej celem jest zrekompensowanie poniesionych przez organ kosztów wytworzenia i wydania karty. Ponadto powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt 6/04, którym orzeczono, iż opłata ustalona w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, przekraczająca kwotę 75 zł jest nienależna, jako sprzeczna z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 Prawa o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji, bowiem przekracza koszt wyprodukowania i dystrybucji karty, co nie było intencją ustawodawcy. Wskazał także na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r., sygn. C-4/07, w którym stwierdzono, że sporna opłata jest objęta zakazem z art. 90 akapit pierwszy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE). Na tej podstawie zażądał wypłacenia za pojazd 425 zł, która to kwota stanowi różnicę pomiędzy zapłaconą kwotą 500 zł a aktualnie obowiązującą opłatą w wysokości 75 zł.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta Opolski, w piśmie z dnia 18 lipca 2011 r., doręczonym J. C. w dniu 26 lipca 2011 r., odmówił zwrotu żądanej kwoty, wskazując, że opłata za kartę pojazdu w wysokości 500 zł wydana dla przedmiotowego samochodu osobowego, nabytego poza granicami kraju, została pobrana zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie rejestracji samochodu. Wskazał również, że w przywołanym przez wnioskodawcę wyroku Trybunał Konstytucyjny określił, że niekonstytucyjny przepis rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. traci moc obowiązującą dopiero 1 maja 2006 r.
Pismem z dnia 29 lipca 2011 r. J. C. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa przez zwrot kwoty 425 zł poniesionej w związku z opłatą za kartę pojazdu dla samochodu osobowego marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Przypomniał, że wniósł opłatę w wysokości 500 zł, która w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego, w części przekraczającej 75 zł jest nienależna, gdyż stanowi nową daninę publiczną o charakterze podatkowym. Nie zgodził się ze stanowiskiem organu, że określenie terminu utraty mocy obowiązującej § 1 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia na dzień 1 maja 2006 r. może uzasadniać pobranie opłaty w zawyżonej wysokości, gdyż czynności związane z pobraniem opłaty za kartę pojazdu w kwocie przewyższającej 75 zł były podejmowane na podstawie przepisu niezgodnego z Konstytucją. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego miało charakter deklaratoryjny, to jest stwierdziło istnienie tej niezgodności. Końcowo, J. C. odwołał się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego, które potwierdza jego stanowisko.