Mając powyższe na względzie skarżący podnieśli, że zaskarżona uchwała została podjęta w sposób naruszający konstytucyjne prawa i wolności ich jako właścicieli nieruchomości objętych obwodem łowieckim nr [...], albowiem nie zapewniono im prawnie skutecznej możliwości sprzeciwienia się włączeniu ich nieruchomości do obwodu łowieckiego, jak tego wymaga art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Skarżący zaznaczyli, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się na konieczność eliminowania z obrotu prawnego wydanych przed ogłoszeniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego rozstrzygnięć opartych na podstawie przepisów,, których niekonstytucyjność stwierdził Trybunał oraz wydanych w przedmiocie zastosowania tych przepisów wyroków sądowych, względnie użycia innych środków procesowych w celu sanacji stanu niekonstytucyjności, w obszarze stosowania prawa i jego kontroli. Wskazano, że wejście w życie negatywnego orzeczenia Trybunału skutkuje tym, że należy przyjąć fikcję prawną, jakoby niekonstytucyjny przepis nigdy nie obowiązywał, a przynajmniej nie obowiązywał w chwili wejścia w życie Konstytucji. W związku z powyższym niekonstytucyjny przepis art. 27 ust. 1 Prawa łowieckiego nie może być stosowany, poczynając od daty jego uchwalenia, gdyż od samego początku nie odpowiadał standardom konstytucyjnym, ingerując nieproporcjonalnie w prawo własności, co z kolei prowadzi wprost do konieczności stwierdzenia na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: P.p.s.a.) nieważności zaskarżonej uchwały.
W odpowiedzi Sejmik Województwa wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie dotyczącym obwodu łowieckiego nr [...] w części obejmujące nieruchomości stanowiące własność skarżących i oddalenie skarg w pozostałym zakresie. Organ podzielił ocenę prawną wyrażoną w skardze. Jednocześnie zastrzegł, że nie ma możliwości skorzystania z trybu autokontroli określonego w art. 54 § 3 p.p.s.a.
Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2017 r. Sąd na podstawie art. 111 § 1 P.p.s.a. połączył sprawę ze skargi J. K. (sygn. akt II SA/Po 776/17) ze sprawą ze skargi K. W. (sygn. akt II SA/Po 775/17) w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i dalszego prowadzenia pod sygn. akt II SA/Po 775/17.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Wykonywana przez sądy administracyjne kontrola administracji publicznej obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej oraz na akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej - art. 3 § 1 w związku z § 2 pkt 5 i 6 P.p.s.a.