Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa Sędziowie NSA Maria Piórkowska NSA Małgorzata Wolska /spr./ Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 26 maja 2010 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie opinii wstępnego projektu podziału nieruchomości I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego J. M. kwotę 817 zł /słownie: osiemset siedemnaście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 22 października 2010 roku J. M. zwrócił się do Wójta Gminy C. o zaopiniowanie podziału nieruchomości, położonej w C., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 2856/25. Do wniosku dołączono mapę ze wstępnym projektem podziału nieruchomości.
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 roku, nr [...] Wójt Gminy C. negatywnie zaopiniował podział działki nr 2856/25 na działki 2856/26, 2856/27, 2856/28, 2856/29. W podstawie prawnej postanowienia powołano art. 94 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.; dalej u.g.n.), art. 123 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98 poz. 1071, ze zm.; dalej K.p.a.), § 2 ust. 1, § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r.
w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (Dz. U. 2004 r.
nr 268, poz. 2663) oraz art. 87 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003 r. nr 80, poz. 717).
W uzasadnieniu postanowienia Wójt Gminy C. podał, że cześć działki nr 2856/25 objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy C. (plan nr 10) uchwalonym uchwałą Rady Gminy C. z dnia [...] lutego 2003 roku, nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na obszarze gminy C. (opublikowana w Dz. Urz. Woj. p. nr 39, poz. [...]). W ocenie organu projektowany podział jest niezgodny z planem. Stwierdzona niezgodność polega na tym, że na propozycji podziału zaprojektowana została droga o nr 2856/27, tymczasem plan takiej drogi na tym terenie nie przewiduje.
W zażaleniu wniesionym od postanowienia Wójta Gminy C. J. M. wyeksponował, że wydzielenie działki nr 2856/27 jako drogi jest niezbędne, albowiem jedynie w ten sposób można zapewnić dojazd do drogi publicznej z powstałej po podziale działki nr 2856/29. Negatywne zaopiniowanie podziału spowoduje, że żalący się nie będzie miał dojazdu do własnej działki.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2009 roku, nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy C. W jego uzasadnieniu SKO wskazało, że stosownie do art. 93 ust. 1 u.g.n. podziału nieruchomości można dokonać wyłącznie wówczas, gdy jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W ocenie organu, rację ma Wójt Gminy C. twierdząc, iż zgodność taka nie zachodzi w rozpatrywanej sprawie. Część działki nr 25856/25 w stosunku do której planuje się podział, objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy C. - plan nr 10. Działka ta weszła w skład konturu oznaczonego symbolem MN - zabudowa jednorodzinna. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne wydzielenie z niej dwóch działek budowlanych oraz przebiegającej między nimi drogi do gruntu rolnego.
Z postanowieniem SKO nie zgodził się J. M. i zaskarżył je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Kwestionowanemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie art. 7, art. 124 § 1, art. 126 w zw. z art. 107 § 3 K.p.a., art. 94 § 1 u.g.n. oraz § 5 ust. 1 pkt 3 lit. f i g uchwały Rady Gminy w C. z dnia [...] lutego 2003 roku, nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W rozwinięciu zarzutów skarżący podał, że rozstrzygnięcia organów obu instancji nie wskazują prawidłowo podstawy prawnej. Postanowienie organu I instancji nie podaje w ogóle przepisów planu, które projektowany podział miałby naruszać, natomiast postanowienie SKO, poza przepisami K.p.a., w ogóle nie zawiera podstawy prawnej. Ponadto, w ocenie skarżącego art. 94 u.g.n., którego naruszenie zarzuca się projektowanemu podziałowi ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy teren, którego ów podział dotyczy nie jest objęty planem miejscowym. W sprawie ustalono tymczasem, że działka nr 2856/25, której dotyczy podział jest objęta planem miejscowym nr 10, co przesądza, iż art. 94 u.g.n. nie ma w stosunku do niej zastosowania.