Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Maciej Kobak WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2020 r. sprawy ze skargi Firmy Handlowej B. S. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie wyłączenia gruntów rolnych i leśnych z produkcji rolniczej - skargę oddala -
Przedmiotem kontroli jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] (dalej: "Starosta" lub "organ I instancji") z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...], w przedmiocie wyłączenia gruntów rolnych i leśnych z produkcji rolniczej zajętych pod eksploatację kruszywa naturalnego. Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:
Starosta [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...], działając na podstawie art. 5, art. 28 ust. 1 w związku z art. 7, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 13 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1161 z późn zm.) - dalej: ustawa oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 z późn zm.) - dalej: "K.p.a.",
1. stwierdził niezgodne z przepisami ustawy wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej, zajętych pod eksploatację kruszywa naturalnego na obszarze obejmujących części działek nr [...],[...],[...] i [...] o łącznej powierzchni 1,6477 ha stanowiących użytki rolne klasy RII (1,5485 ha), RIIIa (0,0992 ha), pochodzenia mineralnego położone w miejscowości [...], Gmina [...], określone na mapie do celów prawnych stanowiącej załącznik do decyzji, przez B. S. (dalej: "skarżącą");
2. naliczył opłatę w wysokości dwukrotnej należności tj. kwotę 1 237 012,89 zł, dla skarżącej za niezgodne z przepisami ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej stanowiących grunty wymienione w pkt. 1;
3. ustalił, że opłata określona w pkt. 2 winna zostać uiszczona w terminie 60 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna na rachunek bankowy Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...].
Organ I instancji podał, że w wyniku kontroli z dnia [...] czerwca 2019 r. ustalono, że na terenie stanowiącym działki nr [...],[...],[...],[...] prowadzona jest eksploatacja kruszywa naturalnego. Ustalono, że na terenie obejmującym ww. działki brak jest aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Poprzednio działki były objęte planem zagospodarowania przestrzennego, który utracił ważność z dniem [...] grudnia 2003 r. i znajdowały się w terenie oznaczonym symbolem G30R "Teren upraw rolnych z możliwością zmiany przeznaczenia na trwałe użytki zielone i leśne w enklawach przylegających bezpośrednio do łąk, pastwisk i lasów" i nie były przedmiotem wniosku o zgodę na zmianę ich przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne. Skarżąca uzyskała decyzję koncesyjną Starosty [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] na eksploatację kruszywa naturalnego ze złoża "[...]" na terenie obejmującym wskazane działki z terminem jej ważności do dnia [...] grudnia 2022 r.
Na podstawie kopii wypisów z rejestru ewidencji gruntów i budynków stwierdzono, że działki sklasyfikowane są jako grunty rolne klasy II i III, pochodzenia mineralnego. Starosta [...] Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], zezwolił skarżącej na wyłączenie z produkcji rolniczej powierzchni 0,2013 ha gruntu stanowiącego części działek nr [...],[...], [...] i [...] położonych w [...], zajętych pod eksploatację kruszywa naturalnego do czasu uznania rekultywacji tego terenu. Obowiązujące w dacie wydania decyzji przepisy dopuszczały wyłączenie z produkcji rolniczej powierzchni gruntu klas I-III, jeżeli obszar do wyłączenia nie przekraczał powierzchni 0,5 ha.