Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II Sz na rozprawie w dniu 09 czerwca 2011r. sprawy ze skargi P.M. na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wykonania zastępczego oddala skargę
W dniu [...] r. Powiatowy Lekarz Weterynarii w G. wydał postanowienie o zastosowaniu wykonania zastępczego, na podstawie art. 128 § 1 pkt 2 w zw. z art. 130 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161 ze zm.) wzywające P. M. do wykonania w terminie do [...] r. obowiązku wymienionego pod poz. 1 w tytule wykonawczym nr [...] z dnia [...] r., wystawionym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w G. W postanowieniu zawarto informację, że w przypadku niewykonania obowiązku w terminie, zostanie zlecone jego wykonanie innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo zobowiązanego.
P. M. wniósł na ww. postanowienie zażalenie do Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w S. żądając jego uchylenia w całości.
W uzasadnieniu zażalenia podniósł, że postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, którego to warunku kwestionowane postanowienie nie spełnia. Ponadto, P. M. zarzucił organowi wydającemu postanowienie posłużenie się zwrotem "z późniejszymi zmianami" przy powoływaniu Dziennika Ustaw, bez precyzyjnego określenia o jakie zmiany chodzi.
Po rozpoznaniu sprawy w wyniku złożonego zażalenia Wojewódzki Lekarz Weterynarii w S., postanowieniem z dnia [...]r., nr [...], powołując się na art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 774) oraz art. 34 § 4 i 5 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z ostatnią zmianą opublikowaną w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241), utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji.
Uzasadniając zajęte stanowisko w sprawie organ podał, że powodem nakazu uboju wszystkich sztuk ze stada drobiu stanowiącego własność P. M. było zagrożenie epidemiologiczne salmonellozą. Codzienna obsługa stada w postaci czynności polegających na zapewnieniu kurom ciągłego dostępu do paszy i wody, jak również wykonywanie codziennych przeglądów stada, mogło spowodować bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzi. Ponadto, istotnym faktem było to, iż według oświadczenia zawartego w Protokole aktualnej sytuacji w ognisku choroby zakaźnej z dnia [...] r., jaja, w ilości [...] sztuk dziennie, sprzedawane są odbiorcom indywidualnym, co mogło wpływać na dalsze rozprzestrzenianie się choroby na szeroką skalę.
Dalej organ wyjaśnił, ze bakteria Salmonella jest patogenem chorobotwórczym dla ludzi i zwierząt. Źródłem zakażenia dla człowieka i zwierząt są zazwyczaj chore zwierzęta wydalające do środowiska dziesiątki milionów chorobotwórczych bakterii. Źródłem zarazka są również tzw. nosiciele bakterii, dotyczy to w jednakowej mierze człowieka i zwierząt. Nosiciel sam nie wykazuje objawów choroby lecz okresowo wydala ogromne ilości pałeczek Salmonella i może zakazić dziesiątki (setki) osób lub tysiące zwierząt. Pałeczki Salmonella dostają się do organizmu człowieka i zwierzęcia głównie drogą pokarmową wraz z pokarmem, paszą lub wodą.
W przypadku obiektów gospodarskich, w których utrzymuje się zwierzęta lub przechowuje paszę, głównym winowajcą zanieczyszczenia paszy odchodami zawierającymi chorobotwórcze pałeczki Salmonella są myszy i szczury, szczególnie w takich obiektach, w których zabezpieczenia przed gryzoniami są na niskim poziomie lub ich nie ma wcale. Zatem przyczyną podjęcia postanowienia o wykonaniu zastępczym była okoliczności zapobieżenia powstaniu epidemii choroby. Organ przyznał, że co do zasady wadliwość uzasadnienia - jego niepełność, może skutkować wadliwością podjętego rozstrzygnięcia. Jednakże po przeanalizowaniu całokształtu okoliczności sprawy uznał, że wykonanie zastępcze z uwagi na fakt zagrożenia salmonellozą było uzasadnione.