Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Tomaszewska /spr./ Asesor WSA Joanna Wojciechowska Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Frej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2006 r. sprawy ze skargi A.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego I. u c h y l a zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] Nr [..], II . stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia [...], na podstawie art. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych, art. 104 Kpa - odmówił A. T. przyznania dodatku mieszkaniowego.
Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji wskazał, że A. T. złożył w dniu [...] wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego na część lokalu mieszkalnego mieszczącego się w miejscowości [...]. We wniosku podał, że prowadzi [...] gospodarstwo, utrzymuje się z zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości [...] zł miesięcznie. Wnioskodawca w toku postępowania przedłożył akt notarialny z dnia [...], z którego wynika, że M. T. (matka A. T.) darowała U. T. (żonie A. T.) lokal mieszkalny nr [...] położony w [...]. U. T. ustanowiła na rzecz M. T. dożywotnią i bezpłatną służebność mieszkania, polegającą na korzystaniu z jednego pokoju według raz dokonanego przez uprawnioną wyboru oraz współkorzystaniu z kuchni i łazienki.
W dniu [...] M. T. zawarła z A. T. umowę użyczenia pokoju w mieszkaniu w [...].
Organ I instancji oceniając zebrane w sprawie dowody uznał, że wnioskodawca nie spełnia wszystkich przesłanek określonych w art. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych, tj. nie posiada tytułu prawnego do lokalu. Przedłożona umowa użyczenia nie może być uznana za dokument potwierdzający ten tytuł.
Organ wyjaśnił, że służebność jest prawem osobistym i nie ulega przenoszeniu na inne osoby, nie podlega również dziedziczeniu.
A. T. w odwołaniu od powyższej decyzji wniósł o jej uchylenie i przyznanie dodatku mieszkaniowego. Wskazał, że po anulowaniu przez Burmistrza decyzji o zameldowaniu jest osobą bezdomną i oczekuje na lokal socjalny w Gminie [...], jest na liście oczekujących. Nie zgodził się też z ustaleniem, że lokal nr [...] w [...] nie jest własnością M. T.. Wskazał, że M. T. wystąpiła do Sądu "o nakaz zwrotu darowizny" i sprawę tą wygrała". Sąd nakazał U. T. zwrot nieruchomości. Dlatego M. T. mogła wynająć odwołującemu się pokój w zamian za opłacanie czynszu. Ponadto w piśmie z dnia [...] stanowiącym uzupełnienie odwołania, A. T. podniósł, że U. T. udzieliła mu notarialnego pełnomocnictwa do zbycia lokalu nr [...] w [...] co, zdaniem odwołującego, stanowi tytuł prawny do zajmowania pokoju w tym lokalu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...], Nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 2 ust.1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. Nr 71, poz. 734 ze zm./, po rozpatrzeniu odwołania A. T. - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Organ odwoławczy - jak wynika to z uzasadnienia - podzielił ustalenia organu I instancji i uznał, że w świetle tych ustaleń A. T. nie posiada tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, w związku z czym, nie przysługuje mu dodatek mieszkaniowy.
Kolegium przytoczyło treść art. 2 ust.1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych i podniosło, że z przedłożonego przez stronę aktu notarialnego z dnia [...] wynika ,iż M. T. właścicielka lokalu nr [...] położonego w [...] darowała ten lokal U. T., która ustanowiła na rzecz M. T. dożywotnią i bezpłatną służebność mieszkania, polegającą na korzystaniu z jednego pokoju oraz korzystania z kuchni i łazienki.