Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki (spr.), Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 grudnia 2012 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Szczecinie Barbary Rzuchowskiej sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej, po rozpoznaniu wniosku z dnia r. przyznał Z. R. zasiłek celowy w kwocie [...] zł.
Pismem z dnia [...] r., nadanym w dniu [...] r., Z. R. złożył odwołanie od ww. decyzji bezpośrednio do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Pismem z dnia [...] r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, w związku z treścią art. 129 ustawy z dnia
16 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej zwanej "K.p.a.") przekazało złożone przez Z. R. odwołanie do organu I instancji celem rozważenia możliwości skorzystania z trybu autokontroli, na podstawie art. 132 K.p.a.
Wobec nie skorzystania z powyższego trybu, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. Nr [...] , utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium, w związku z treścią art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U.
z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm.) uznało za zasadne przyznanie Z. R. pomocy pieniężnej w wysokości określonej w decyzji organu I instancji. Organ odwoławczy przedstawił przy tym wysokość posiadanych przez Ośrodek Pomocy Społecznej środków z przeznaczeniem na zasiłki celowe, liczbę osób korzystających z tej formy pomocy społecznej oraz średnią wysokość udzielonego w tym zakresie wsparcia. Zaznaczył jednocześnie, że w myśl przepisów ustawy o pomocy społecznej formę pomocy w postaci zasiłku celowego przyznaje się w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Wyznacznikiem do jej ustalenia są z jednej strony - sytuacja materialna wnioskodawcy i cel, na który zasiłek jest przyznawany, a z drugiej strony możliwości finansowe organów pomocy społecznej. Kolegium podkreśliło, że przyznanie zasiłku następuje w ramach uznania administracyjnego. Ponadto organ stwierdził, że wnioskodawca jest osobą samotną, bezrobotną, utrzymuje się z pracy dorywczej, a w miesiącu kwietniu i maju otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości [...] zł.
Na powyższą decyzję Z. R. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , wnosząc o jej uchylenie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji i wniosło o oddalenie skargi.
Na rozprawie, w dniu 19 grudnia 2012 r. Prokurator Prokuratury Apelacyjnej
B. R. wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Kolegium, w związku z naruszeniem art. 16 i art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego, zwracając uwagę, że decyzja organu pierwszej instancji z dnia
[...] r. została doręczona skarżącemu w dniu [...] r., a zatem termin do wniesienia odwołania minął z dniem [...] r. Tymczasem pismo mające stanowić odwołanie zostało sporządzone [...] r. i nadane zostało listem poleconym w dniu [...] r. Powyższe oznacza, że decyzja wydana w pierwszej instancji była już ostateczna, a mimo to organ odwoławczy rozpoznał merytorycznie wniesione odwołanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje: