Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (sprawozdawca), Sędziowie WSA Sławomir Fularski, Ewa Grochowska - Jung, Protokolant ref. staż. Aleksandra Olczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi D.D. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia rozkazu personalnego przyznającego dodatek za znajomość języka obcego oddala skargę
Rozkazem personalnym z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), po rozpoznaniu wniosku D. D. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], którym wobec wygaśnięcia prawa do dodatków za znajomość języka obcego - z dniem 5 maja 2012 r. stwierdził wygaśnięcie własnego rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] listopada 2005 r. w przedmiocie przyznania dodatku za znajomość języka [...].
W uzasadnieniu Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego podał, że stosownie do treści art. 162 § 1 pkt 1 Kpa, organ administracji publicznej, który wydał decyzję w I instancji, obowiązany jest do stwierdzenia jej wygaśnięcia, jeżeli stała się ona bezprzedmiotowa, a stwierdzenie jej wygaśnięcia nakazuje przepis prawa. Organ wskazał, że taka właśnie sytuacja zaistniała w sprawie, gdyż 5 maja 2012 r. weszło w życie rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Dz. U. z 2012 r., poz. 433). Z treści § 2 rozporządzenia zmieniającego wynika wprost, że prawo do dodatku za znajomość języka obcego, przyznane na podstawie dotychczasowych przepisów, wygasa z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a stwierdzenie wygaśnięcia dotychczasowych decyzji o przyznaniu dodatku za znajomość języka obcego następuje w drodze decyzji administracyjnej w formie rozkazu personalnego. Zatem Szef ABW zobligowany był do zastosowania przepisów prawa i wykonania nałożonego na niego obowiązku.
Powyższy rozkaz personalny stał się przedmiotem skargi D. D. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wnosząc o uchylenie zaskarżonego rozkazu, zarzuciła:
1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 119 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu oraz § 6 i 7 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 października 2002 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Dz. U. nr 172, poz. 1408 z późn. zm.), poprzez błędną ich wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie, w wyniku czego stwierdzono wygaśnięcie prawa do dodatku do uposażenia o charakterze stałym - dodatku za znajomość języka [...], czym naruszono wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP zasadę poszanowania wolności i praw jednostki, zwłaszcza tzw. praw nabytych;
2. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 92 Konstytucji RP, poprzez błędną jego wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie, w wyniku czego Prezes Rady Ministrów przekroczył swoją kompetencję w zakresie szczegółowego uregulowania kwestii dodatków do uposażenia funkcjonariuszy ABW;
3. naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 130 § 1 i 2 Kpa, poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w wyniku czego wykonano decyzję, która nie była ostateczna, a której nie został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.