Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie przyznania uposażenia z dniem 1 stycznia 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Sędzia WSA - Ewa Grochowska-Jung, Sędzia WSA - Joanna Kube, Protokolant - Joanna Ukalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2009 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie przyznania uposażenia z dniem 1 stycznia 2007 r. - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/3

Komendant - Rektor [...] w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. (bez numeru), działając na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 września 2006 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 167, poz. 1189), z dniem 1 stycznia 2007 r. przyznał E. G. uposażenie w wysokości [...] zł na które składa się uposażenie według grupy 14 w kwocie [...] zł, z tytułu wysługi lat (14% - wzrastający z dniem 1 stycznia 2008 r.) w kwocie [...] zł i dodatek za posiadany stopień służbowy w kwocie [...] zł.

W odwołaniu z dnia 23 stycznia 2009 r. do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucając jej rażące naruszenie prawa materialnego oraz procesowego, tj. art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10, art. 19 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu podniosła, że nie istnieje oznaczenie organu jak w zaskarżonej decyzji o nazwie "[...] w W." i dalej wskazała, iż decyzja jest nieważna z mocy prawa, bowiem podpisująca tę decyzję Z. B. nie jest Rektorem - Komendantem [...] w myśl art. 127 ust. 4 w zw. z art. 71 ust. 1 pkt 3 oraz art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), bowiem upływ jej kadencji nastąpił z dniem 31 stycznia 2008 r. oraz z uwagi na przekroczenie ustawowego wieku 70 lat. Ponadto na dzień wydania decyzji ona sama nie pełniła już służby w Szkole, lecz w Komendzie [...] Państwowej Straży Pożarnej w W. i w tej sytuacji Rektor - Komendant [...] nie mógł wydać wobec niej zaskarżonej decyzji. Niezależnie od powyższego zarzuciła, że zaskarżona decyzja działa wstecz oraz nie naliczono jej dodatku służbowego, a ponadto w żaden sposób jej nie uzasadniono i nie pouczono o prawie odwołania, zaś na koniec odniosła się do innych, toczących się wobec niej postępowań i nieprawidłowości w nich występujących.

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 2 k.p.a., uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu stwierdził, że nie posiada ona żadnego uzasadnienia i nie jest wiadome, czym kierował się organ przy jej wydaniu i w dalszej części wskazał organowi pierwszej instancji rozważenie kwestii możliwości wydawania decyzji na podstawie nieobowiązującego już przepisu prawnego i określania uprawnienia z datą wsteczną, a przede wszystkim czy w ogóle istnieje potrzeba wydawania decyzji w tym przedmiocie, skoro sądy administracyjne uchyliły wszystkie uprzednie decyzje o mianowaniu na inne stanowisko i w konsekwencji skarżąca nie utraciła tego stanowiska. Ponadto w świetle obowiązujących przepisów budzi wątpliwości ustalenie dodatku służbowego w stawce zerowej, bowiem nie przewiduje się pozbawienie strażaka tegoż dodatku w całości, zaś organ odwoławczy nie jest w stanie prawidłowo uzasadnić rozstrzygnięcia podjętego przez organ pierwszej instancji, nawet po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania dowodowego.

Strona 1/3