Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Ewa Marcinkowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2016 r. sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej uchyla zaskarżone postanowienie
W dniu 18 grudnia 2014 r. Z. R. złożył do Ministra Pracy i Polityki Społecznej wniosek o "stwierdzenie nieważności w trybie art. 156 kpa. postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] i poprzedzającego je - postanowienia Prezydenta W. z dnia [...] września 2014 r. [...], odmawiającego wznowienia postępowania, w sprawie zakończonej postanowieniem Prezydenta W. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], o odmowie wydania zaświadczenia o żądanej treści.".
W wyniku rozpatrzenia wyżej wymienionego wniosku, postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] wraz z poprzedzającym je postanowieniem Prezydenta Miasta W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...].
Pismem z dnia [...] lutego 2015 r., złożonym za pośrednictwem [...] Urzędu Wojewódzkiego Z.R. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej postanowieniem Minister Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...].
Ministra Pracy i Polityki Społecznej postanowieniem z dnia [...] marca 2015 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie, którym odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] wraz z poprzedzającym je postanowieniem Prezydenta Miasta W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...].
W uzasadnieniu orzeczenia organ wskazał, że postępowanie z wniosku Z.R. z dnia [...] sierpnia 2014 r. toczyło się w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Prezydenta Miasta W. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...]. Obowiązkiem organu, do którego wpływa wniosek o wznowienie postępowania jest zbadanie w pierwszej kolejności, czy wniosek został wniesiony przez osobę będącą stroną, czy został on złożony w ustawowym terminie oraz czy wnoszący go podmiot powołuje się na przesłanki określone w art. 145 § 1, art. 145 a lub art. 145b § 1 k.p.a.. Dopiero pozytywna weryfikacja wniosku pod względem w/w przesłanek może skutkować wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania na podstawie art. 149 § 2 k.p.a., a dalej przeprowadzeniem przez organ postępowania, co do przyczyn wznowienia i co do rozstrzygnięcia istoty sprawy. W przypadku zaś nie spełnienia którejkolwiek z przyczyn formalnych, o których mowa wyżej, organ, na podstawie art. 149 § 3 k.p.a., zobowiązany jest wydać postanowienie o odmowie wznowienia postępowania. Tak też było w niniejszej sprawie.
W ocenie organu z wyjaśnień Z.R. wynikało, że powziął on informację o okolicznościach stanowiących podstawę do wznowienia postępowania w dniu [...] sierpnia 2014 r. (vide pismo Strony z dnia [...] sierpnia 2014 r.). Według wyjaśnień zainteresowanego, źródłem informacji o owych okolicznościach jest postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...].
Jak wynika z akt sprawy w dniu [...] czerwca 2014 r. Z. R. odebrał postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2014 r. znak: [...], natomiast w dniu [...] sierpnia 2014 r. odebrał postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...]. Ustalono, iż postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2014r nr [...], z którym Z. R. wiąże okoliczności będące przesłankami do przeprowadzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania, w swej treści stanowi jedynie o utrzymaniu w mocy postanowienia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...] postanawiającego o odmowie stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2014r nr [...]. Bezspornym w sprawie jest fakt, iż zarówno postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2014r nr [...], jak i poprzedzające je postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w swej treści odnoszą się do tożsamych okoliczności faktycznych i prawnych, bowiem dotyczą przeprowadzanego przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej postępowania z wniosku Z.R. w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2014r. Nr [...].