Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Anna Moskała Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA - Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Protokolant - Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Zgromadzenia Związku Gmin A z dnia 12 grudnia 2002 r. nr 1/5/02 w przedmiocie powołania skarbnika Związku Gmin A stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem.
Działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 13 poz. 74 ze zm.) Wojewoda D. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu - na uchwałę Zgromadzenia Związku Gmin A z dnia [...] Nr [...] w sprawie powołania skarbnika Związku Gmin A w osobie H. P. - domagając się stwierdzenia nieważności uchwały. Na poparcie skargi organ nadzoru wskazał , iż w wyniku przeprowadzonego postępowania nadzorczego ustalono, że przedmiotowa uchwała w sposób istotny narusza pkt 7 zał. tabeli I załącznika nr 3 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz.U. nr 61, poz. 707 z późn. zm.). Na podstawie bowiem informacji udzielonych przez Dyrektora Biura Związku Gmin A (pismo z dnia 8.01.2003 r. L.dz. [...]) organ nadzoru ustalił, że H. P. jest zatrudniona w Związku od 1995 r. na podstawie umowy zlecenia i pracuje na stanowisku głównego księgowego w Starostwie Powiatu L. Posiada wykształcenie średnie ekonomiczne i 32 lata stażu w księgowości w tym 25 lat pełniła funkcje głównego księgowego. Zgodnie z art. 20 ust. 2 zd. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz. 1593 z późn. zm.) Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania i wymagania kwalifikacyjne pracowników samorządowych. W załączniku nr 3 do rozporządzenia, w tabeli nr I, Rada Ministrów ustaliła wymagania kwalifikacyjne m.in. dla pracowników urzędów miejskich. W pkt 7 tej tabeli (w pkt 9 w brzmieniu z przed noweli z dnia 3 grudnia 2002 r.) Rada Ministrów ustaliła, że skarbnik w gminie powyżej 100 tys. mieszkańców powinien posiadać wykształcenie wyższe oraz co najmniej 6-letni staż pracy.
Na rozprawie w dniu 9 lipca 2004 r. organ nadzoru sprostował uzasadnienie skargi zarzucając naruszenie pkt 12 w miejsce pkt 7 I tabeli załącznika nr 3 do cyt. rozporządzenia.
W przekonaniu organu nadzoru H. P. nie spełnia kryteriów określonych w rozporządzeniu, nie mogła zatem zostać legalnie wybrana na stanowisko skarbnika Związku.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi twierdząc , że H. P. jest zatrudniona w Związku na postawie umowy zlecenia i nadto pracuje w Starostwie Powiatu L. na stanowisku głównego księgowego. Od wielu lat pełniła zawodowo funkcję głównego księgowego. Z pracy wywiązuje się dobrze. W czasie przeprowadzonej kontroli w dniu 8 listopada 2002 r. RIO dopatrzyło się nieprawidłowości, ponieważ H. P. nie była powołana
Sygn. akt 3II/Wr 219/03
2 na skarbnika Związku. Wobec tego Zgromadzenie na mocy zaskarżonej uchwały dokonało powołania skarbnika Związku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje :
Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270). Wobec powyższego niniejsza skarga podlega rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, jako rzeczowo i miejscowo właściwy.