Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca) Sędzia NSA Halina Kremis Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 października 2011 r. sprawy ze skargi A S.A. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zajęcie części nieruchomości w celu przeprowadzenia na nieruchomości wielotorowej napowietrznej linii elektroenergetycznej oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją organ uchylił decyzję pierwszej instancji i odmówił wyrażenia zgody na założenie i przeprowadzenie na określonych nieruchomościach wielotorowej, napowietrznej linii elektroenergetycznej 400/110 kV Pasikurowice - Wrocław.
Według przytoczonych ustaleń i ocen, z wnioskiem o zastosowanie art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (obecnie Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) najpierw w 2007 r. wystąpiła spółka B SA w W. Starosta Powiatu W decyzją z dnia 16 września 2010 r. zezwolił A SA na przeprowadzenie przez określone nieruchomości odcinka linii elektroenergetycznej w ramach zadania inwestycyjnego ,,Budowa linii 400+2x110 kV Pasikurowice - Wrocław wraz z rozbudową stacji 400/110 kV Pasikurowice o pole liniowe 400 kV" w pasie technologicznym o szerokości 70 m oraz urządzeń towarzyszących. Wskazano, że przeprowadzenie linii winno nastąpić zgodnie z decyzją Wojewody D z dnia 14 sierpnia 2009 r. o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 dla inwestycji obejmującej budowę linii. Opisano zakres ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, przez zakaz zabudowy pasa technologicznego określonego w decyzji lokalizacyjnej i dozwolenie na ustawienie słupa. Opisano obowiązki inwestora. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Organ omówił stan prawny wynikający z art. 124 u.g.n. i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA 2012 (Dz. U. Nr 26, poz. 133 ze zm.). Inwestycja wnioskodawcy była zgodna z decyzją lokalizacyjną. Kolejny wniosek złożył do Starosty adresat decyzji lokalizacyjnej, będący podmiotem do tego uprawnionym.
Zastrzeżenia organu wzbudziła natomiast przesłanka pozytywna uwzględnienia wniosku wyrażona w art. 124 ust. 3 u.g.n., a mianowicie prawidłowość przeprowadzenia i udokumentowania rokowań z właścicielem nieruchomości w celu uzyskania jego zgody na założenie linii.
Wnioskodawca powinien zaproponować właścicielowi konkretne warunki uzyskania zgody, a przedmiotem pertraktacji powinny być wszelkie istotne postanowienia umowy, dotyczące w szczególności obowiązków stron. Tymczasem inwestor w nin. sprawie nie udokumentował poinformowania właściciela o zakresie niezbędnych ograniczeń. Proponowano właścicielowi wyrażenie zgody na założenie słupów, czego nie zawarto w późniejszym wniosku. Przez cały czas inwestor proponował takie samo odszkodowanie pieniężne. Właściciel nie miał więc możności pełnej oceny propozycji inwestora. Inwestor nie dołączył do wniosku dowodu doręczenia właścicielowi podstawowych dokumentów (projektu umowy z mapą i operatu szacunkowego z 2006 r.). Właściciel nie podpisał protokołów z rokowań, jak też nie potwierdził ich przebiegu opisanego przez inwestora.
Wydając rozstrzygnięcie organ wykroczył ponad treść wniosku i jego uzupełnienia, zezwalając na usytuowanie urządzeń towarzyszących linii. Nie wiadomo, jakie to mają być urządzenia. Odnośnie zakresu inwestycji odesłano jedynie do treści decyzji lokalizacyjnej, podczas gdy szczegółowy sposób ograniczenia własności powinna precyzować decyzja z art. 124 ust. 1 u.g.n. Nie podano podstawy prawnej ograniczenia możności zabudowy przez właściciela pasa technologicznego. Materiał procesowy nie był usystematyzowany, dokumentacja nie została urzędowo potwierdzona, z naruszeniem art. 76a k.p.a. Organ podkreślił na końcu, że inwestor potwierdził wykonanie zamierzonych robót, zatem przedmiot postępowania stał się nieaktualny.