Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Świdnicy w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie w najem obiektów handlowych mających powstać w Rynku dotychczasowym użytkownikom stoisk kwiaciarskich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Białek, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cisek (spr.), Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski, Protokolant Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 lutego 2010r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 25 września 2009 r. nr XXXVII/447/09 w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie w najem obiektów handlowych mających powstać w Rynku dotychczasowym użytkownikom stoisk kwiaciarskich I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Rady Miejskiej w Świdnicy na rzecz skarżącego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewoda Dolnośląski, jako organ nadzoru, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę i wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miejskiej w Świdnicy z dnia 25 września 2009r. (Nr XXXVII/447/09) w sprawie wyrażenia zgody na oddanie w najem obiektów handlowych mających powstać w Rynku dotychczasowym użytkownikom stoisk kwiaciarskich i zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Na wstępie uzasadnienia skargi wskazano, że powyższa uchwała wpłynęła do organu nadzoru w dniu 5 października 2009r. W toku badania jej legalności, Wojewoda stwierdził, że została podjęta z istotnym naruszeniem art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ze względu jednak na fakt, iż upłynął 30 dniowy termin na wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego, zasadnym było wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

W dalszej części wyjaśniono, że w podstawie prawnej uchwały Rada Miejska wskazała art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie zaś z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a: do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących: zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy.

W ocenie Wojewody powyższy przepis został błędnie powołany w podstawie prawnej badanej uchwały, gdyż z treści uchwały jednoznacznie wynika, że nie określa ona żadnych ogólnych zasad dotyczących gospodarki nieruchomościami. Faktycznie Rada Miejska w Świdnicy wyraziła jedynie zgodę na oddanie w najem na okres 10 lat (czyli dłuższy niż 3 lata) mających powstać w przyszłości, ale już skonkretyzowanych pod względem położenia, nieruchomości bez przeprowadzania przetargu. Rada wykorzystała przy tym kompetencję wynikającą z art. 37 ust. 4 zdanie drugie ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którą rada może wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Jednakże w ocenie organu nadzoru podejmując działania związane z realizacją uprawnienia zawartego w art. 37 ust. 4 zdanie drugie nie można pominąć zdania pierwszego artykułu 37, zgodnie z którym przepis art. 37 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio przy zawieraniu umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. W ocenie organu nadzoru powyższa regulacja oznacza, że zasadą jest dzierżawa lub najem nieruchomości stanowiących własność Gminy w drodze przetargu, a Rada przy podejmowaniu przedmiotowej uchwały nie mogła pominąć zdania pierwszego regulacji art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, odsyłającego do odpowiedniego stosowania art. 37 ust. 1 tej ustawy przy zawieraniu umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Tym samym Rada, zdaniem organu nadzoru, nie mogła upoważnić Prezydenta do odstąpienia od zasady przetargowego wydzierżawiania i najmu nieruchomości w przypadkach innych niż określone w art. 37 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazuje na to zdanie pierwsze art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Strona 1/8