Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2016r. sprawy ze skargi K. P. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy C. w przedmiocie ochrony środowiska I. zobowiązuje Burmistrza Miasta i Gminy C. do rozpatrzenia wniosku K. P. z dnia 30 stycznia 2011r. ( data wpływu do organu 31 stycznia 2011r.) - w terminie 14 dni od daty doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem; II. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Burmistrzowi Miasta i Gminy C. grzywnę w kwocie 100 (sto) złotych; IV. zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy C. na rzecz K. P. kwotę 100 (sto) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Pismem z 16 stycznia 2016 r. K. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy w C.u zarzucając mu naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1, art. 36 § 1 kpa poprzez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu. Skarżący wniósł o:
1) zobowiązanie Burmistrza Miasta i Gminy w C.u do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi,
2) dokonanie kontroli przewlekłości postępowania, którego dotyczy skarga,
3) zobowiązanie Burmistrza Miasta i Gminy w C.u do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie,
4) na podstawie art. 6 ustawy o odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa w związku z art. 149 p.p.s.a. o orzeczenie, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, mimo że będą podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, jeśli taki zostanie wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu,
5) wymierzenie organowi grzywny na postawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a na rzecz skarżącego,
6) zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że 31 stycznia 2011 r. złożył pismo zawierające wniosek o kontrolę gospodarstwa A. G., zamieszkałej w Z., gmina C., dotyczący warunków przechowywania gnojówki i gnojowicy w związku z wynikającym z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r.
o nawozach i nawożeniu obowiązkiem posiadania przez każde gospodarstwo zbiornika na gnojówkę i gnojowicę. Burmistrz nie dokonał kontroli i nie wszczął postępowania administracyjnego. Nie wydał decyzji, postanowienia ani żadnego innego aktu administracyjnego. Po upływie terminów ustawowych skarżący pismem z dnia 15 lipca 2011 r. złożył prośbę o interwencję i pomoc do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Kielcach. WIOŚ pismem z 2 sierpnia 2011 r. przekazał sprawę do załatwienia Burmistrzowi w C. jako właściwemu w sprawie zgodnie z posiadanymi kompetencjami. Skarżący dodał, że WIOŚ w piśmie do B. nie odniósł się do wskazanej sprawy przechowywania gnojówki i gnojowicy w zbiornikach zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu i obowiązku każdego właściciela gospodarstwa. Po otrzymaniu tego pisma Burmistrz nadal nie podjął żadnych czynności w sprawie.
Dnia 16 sierpnia 2015 r. na podstawie art. 37 § 1 kpa skarżący złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. Powyższe zażalenie zostało przez niego uzupełnione pismem z 20 września 2015 r. Pomimo wyraźnie zaznaczonej w treści pisma niezałatwionej sprawy dotyczącej warunków przechowywania gnojówki i gnojowicy, SKO w dniu 12 października 2015 r. wydało postanowienie, w którym uznało zażalenie za nieuzasadnione. Pismem z dnia 18 października 2015 r. skarżący ponowił zażalenie. Dnia 15 grudnia 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach uznało zażalenie na bezczynność za zasadne i wyznaczyło dodatkowy 14 dniowy termin na załatwienie tej sprawy, która miała zakończyć się wydaniem decyzji przez Burmistrza, nie pouczając jednocześnie o prawie wniesienia skargi do Sądu Administracyjnego do czasu załatwienia przez właściwy organ sprawy. W dniu 30 grudnia 2015 r. Burmistrz wszczął postępowanie administracyjne i w piśmie poinformował skarżącego o prawach przysługujących jako stronie w tej sprawie. W dniu 31 grudnia 2015 r. w Urzędzie Miasta i Gminy w C. wraz z żoną złożył sprostowanie, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania w treści nie dotyczy warunków przechowywania gnojówki i gnojowicy lecz składowania obornika. Ponadto złożył oświadczenie, że nie weźmie udziału w wyznaczonych na dzień 8 stycznia 2016 r. oględzinach z uwagi na fakt, że w trakcie takich interwencji jest obrażany przez użytkowników na działce p. G., czyli członków rodziny Zamojskich przy biernej postawie pracowników Urzędu Gminy i Straży Miejskiej, co miało miejsce w przeszłości. Następnie pismem z 11 stycznia 2016 r. Burmistrz poinformował go, że nie jest stroną w postępowaniu, choć stroną tą był w ww. piśmie o wszczęciu postępowania administracyjnego.