Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.), Piotr Borowiecki, Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 października 2018 r. sprawy ze skargi H. A. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od uchwały Rady Wydziału [...] im. [...] w [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. odmawiającej nadania stopnia doktora habilitowanego nauk medycznych 1. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania odwoławczego, 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. oddala skargę w pozostałym zakresie, 4. zasądza od Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na rzecz skarżącej H. A. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Wydziału [...] Uniwersytetu [...] im. [...] w [...] w dniu [...] czerwca 2016 r. podjęła uchwałę nr [...] o odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego dr n. med. H. A. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, powyższa uchwała została w dniu [...] lipca 2016 r. doręczona habilitantce.
H. A. nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, w dniu [...] sierpnia 2016 r. (drogą mailową) przesłała odwołanie do ww. Rady Wydziału.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 134 K.p.a. w zw. z art. 29 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2016 r., poz. 882), stwierdziła uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
H. A. wniosła skargę na wskazane powyżej postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem dnia 30 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 207/17 stwierdził nieważność postanowienia Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] .
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż w przedmiotowej sprawie Centralna Komisja rozpoznała odwołanie złożone przez H. A. pomimo braku podpisu tej osoby.
Tymczasem brak podpisu osoby wnoszącej odwołanie, jeśli nie zostanie usunięty poprzez wezwanie do usunięcia braków, uniemożliwia wywołanie skutków prawnych wniesionego podania. Powoduje niemożność rozpoznania go przez organ administracji.
Odwołanie bez podpisu strony nie spełnia bowiem wymogów określonych w art. 63 § 3 K.p.a. Rozpoznanie takiego pisma dotknięte jest wadą nieważności określoną w przepisie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.
Ponownie rozpoznając sprawę, organ II instancji powinien zatem wyeliminować opisane wyżej uchybienie poprzez wezwanie strony do usunięcia braku odwołania zgodnie z art. 64 § 2 K.p.a.
Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2017 r. wraz z aktami administracyjnym sprawy został doręczony organowi w dniu [...] września 2017 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k 54 akt sprawy II SA/Wa 207/17).
Pismem z dnia [...] września 2017 r. Centralna Komisja działając na podstawie art. 64 § 2 K.p.a. w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki wezwała H. A. do usunięcia braków formalnych wniesionego przez nią odwołania, poprzez jego podpisanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania.
Pismo to zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu [...] października 2017 r., a doręczone stronie w dniu [...] października 2017 r.
Odwołanie podpisane własnoręcznie przez H. A. wpłynęło do organu w dniu [...] października 2017 r.
Pismem z dnia [...] listopada 2017 r. (data wpływ [...] listopada 2017 r.) H. A. skierowała w oparciu o art. 37 § 1 pkt 1 i 2 K.p.a. do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, za pośrednictwem Centralnej Komisji, ponaglenie wobec nierozpatrzenia w terminie ustawowym jej odwołania od uchwały Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] im. [...] w [...] w dniu [...] czerwca 2016 r.